Door Henk

Voorwoordje: Naar aanleiding van de wintervisavonturen van Marco en mij begon het bij Henk ook weer flink te kriebelen. Normaal zou je Henk als zomervisser kunnen bestempelen, maar mede door het goede weer van de laatste tijd kon hij het gelukkig toch niet laten. Hieronder het relaas van Henk’s eerste visdag van 2014. Bedankt voor je bijdrage Henk!

Ik heb al eens vaker bij mijn broer aangekaart om weer eens ouderwets samen achter de snoekbaarzen aan te gaan, maar ja nooit geen tijd hè. Aangezien het ook in Helmond erg slap is in de bouwwereld, hebben we de knoop maar eens doorgehakt en woensdag 26-2 zouden we eens een dagje naar de oude stekken vertrekken om te kijken of die nog altijd vis opleverden.
Deze week had ik al een prachtige middag vissen gehad om aasvis te vangen dus we waren der klaar voor. Nou zal je dus altijd zien dat er wat tussen komt, dus ook vandaag, een karwij van gisteren was wat uitgelopen en vanmorgen moest dat nog afgewerkt worden. Pas om een uur of 11 konden we vertrekken.

Gelijk naar de eerste stek lekker dicht bij huis gegaan, maar bij aankomst zagen we het al: helemaal plat gelopen gras, dus zeker zwaar bevist. Aangezien hier catch en release niet vanzelfsprekend is hadden we er al een hard hoofd in. Na een uur hadden we nog geen beet gehad, niet op statisch doodaas en niet op de dropshot montage met dode aasvis.

Dus door naar de volgende stek. Lekker afgelegen en moeilijk bereikbaar, maar ook hier plat gras en we hebben het niet eens meer geprobeerd. Gelijk door naar stek 3. Dit is echt een onooglijk hoekje kanaal van amper een meter diep en niemand verwacht hier snoekbaars. Er was dus niet gevist. Dit is altijd een van onze topstekken geweest met een record snoekbaars van 96 cm. Maar goed, het zonnetje stond er pal op en het was vrij helder water dus niet echt ideaal vandaag.
Ongeveer een 3 kwartier het hoekje uitgevist zonder resultaat en met de gedachte aan de zon eens wat dieper gegaan, de palen voorbij. Na 5 minuutjes een enorme kleun op de dropshot gevolgd door een ‘ik zit vast’ gevoel, dat toch langzaam de hengel steeds krommer trekt. De toch wel strakke slip begint rustig te tikken en de vis vertrekt onstuitbaar richting palen! Plotseling slappe lijn…. lijnbreuk? Nee helaas gewoon gelost. We zullen nooit weten wat het geweest is maar dat het groot was is zeker.

Terwijl ik een nieuwe aasvis monteer krijgt mijn broer beet. De dobber beweegt voorzichtig en komt langzaam richting de kant. Daar zitten ze dus, helaas slaat ie een gat in de lucht. We richten ons nu dus op het kantje. Één a twee meter uit de kant krijg ik weer beet op de dropshot en hangen. Na een korte dril wordt er met de hand een mooie snoekbaars geland, 64 cm en een foto waardig. 

Hierna mist mijn broer er nog 2 en ik mis er ook nog één. Onvoorstelbaar eigenlijk, met een dropshothaak in de bek en een stinger in de rug. Tja zo gaat dat soms. Dan is het al weer half 4 en moeten we helaas richting huis, Marion moet om 4 uur met de auto weggebracht worden. Met een zucht pakken we in en beloven de vissen dat we vlug weer terug komen. We hebben een heerlijke maar helaas veel te korte vissessie gehad. Was weer jaren geleden wij saampjes en dat met een zonnetje in een vestje einde februari !!! Hoe dan ook: we hebben ze weer gevonden.

Door Henk

Na een taaie ochtend met Marco, waarbij echt alles uit de kast gehaald is en na wat overpeinzingen en evaluaties maar eens op normaal onmogelijke en kansloze plekken gaan trollen. Gewoon ff een uurtje of wat na het eten, ze moeten toch ergens zitten en eten moeten ze ook, zeker met 25 graden water.
Eerst als ijkpunt 2 normaal gesproken hotspots afgetrold maar zoals verwacht, nada noppes. Ze zitten dus ergens anders. Dus maar eens vissen waar we normaal geen vis verwachten, een grote vlakke zandplaat met tussen de 7 en 8 meter water, eigenlijk een winter stek.

Na een paar 100 meter doet een doffe dreun de hengel tot het handvat buigen, vastlopen kan bijna niet op zo`n zandplaat dus gegarandeerd vis, totale verbazing van mijn kant, hier!!!!! De vis geeft goed partij en laat de slip regelmatig flink werken. Vreemd, niet het typische schudden van snoekbaars, maar ook niet de kenmerkende snoek runs, de vis blijft gewoon diep en doet alles om daar te blijven. Na enkele hachelijke momenten waarbij de lijn eerst de bb motor probeert te pakken en daarna de zwemtrap komt er een dikke witte buik aan de oppervlakte, toch snoekbaars. En wat voor een, eentje om respect voor te krijgen, na het scheppen wijst de meetlat 91 cm aan, geen pr maar wel een persoonlijk kunstaas record.

snel ff wat fotos door een collega visser in de buurt laten maken en tevreden weer op huis aan, soms zit het tegen en soms zit het mee, vanavond kon het niet meer meezitten, misschien een beetje ter compensatie

Door Henk

Eigenlijk geplant om gisteren met Marco en Joris het Neder-Rijn roofvis seizoen af te sluiten, maar aangezien het weer, verplaatst naar vandaag, helaas was Joris vandaag verhinderd door werk, dus ik moest het maar met Marco doen

We hebben dit jaar al wel enkel mooie en spannende uurtje samen doorgebracht en ik werd dan ook vereerd met een mooie ingelijste collage van foto`s van het afgelopen seizoen met Marco en Joris, bedankt mannen, deze heeft al een ereplaats in onze stacaravan .

Vanmorgen was het weer een on Nederlands plaatje op de Neder-Rijn, en de eerste beroepsvisser was al present.

Verder een sprookjesachtige nevel die alle contouren en perspectieven sprookjesachtig vertekende.

Maar goed we gingen vissen

Om een uur of half 10 arriveert Marco en word er eerst een bakkie gedaan. Ik had de boot al ingericht en de motor ff warm gedraaid dus we konden gelijk aan de slag. Nog steeds 0,0 stroming dus de verwachtingen waren minimaal.

Wat schetst onze verbazing dat we in de aanloop naar onze stek, op een meestal kansloze plek Marco de eerste aanbeet krijgt, en dat na amper 15 minuutjes trollen. De eerste vis laat zich na de nodige worstelingen zien,

En na onthaken en meten mag deze dame van (volgens mij) 77 op de foto

Een hoopgevend begin van de dag. Niks is minder waar en tot de erwtensoep niks meer gevangen. Uiteindelijk het roer maar aan Marco gegeven. Lekker lui op de boeg wat trollen, geen gedoe met navigeren, talud aanhouden overig verkeer enz. Lekker ontspannen zo, nou weet ik waarom die mannen zo graag mee gaan.

Dus nu eerst de beloofde erwtensoep en daarna nog 3 uurtjes te vissen en dus de andere kant op. Weer vrij in het begin weet ik een mooie baars te pakken

44 cm niet de grootste van het seizoen maar wat een bak en wat een gewicht, niet normaal meer. Ff later loopt m`n favo plugje vast en weet Marco met de kunstaasredder heel mooi mijn hoofdlijn om zeep te helpen (bedankt maar volgens Marco echt niet expres) en word er het zoveelste pikefightertje voor eeuwig op de bodem geparkeerd. Wat later volgt nog een baarsje van een cm of 30 en we besluiten de dag met koffie.

JONGENS IK HEB EEN PAAR HEERLIJKE VISDAGEN MET JULLIE GEHAD EN KOMENDE SEIZOEN GAAN WE DAT ZEKER NOG VERVOLGEN