Mei 2016…… Dat is de laatste keer dat ik een barbeel gevangen heb. Een schokkend feit vind ik zelf. Vier jaar geleden alweer dus. Van die afgelopen 4 jaar heb ik 2 jaar bijna niet gevist, dus dat is een gedeeltelijke verklaring. Vorige jaar (2019) heb ik nog wel een paar barbeelsessies gedaan, maar niet zoveel als ik zou willen. Die waren ook nog eens zonder resultaat. In 2020 moet het dus maar weer eens gebeuren. Ik merk sowieso dat de vismotivatie weer helemaal terug is, dus dat moet lukken. En ondanks de Corona crisis is vissen gelukkig nog steeds iets wat we kunnen en mogen doen.
Het idee was om zaterdag 2 mei mijn eerste sessie van 2020 weer eens te vissen. Toen ik om 6:00 echter wakker werd regende het zeer hard. Dat is iets waar ik me nog tegen kan kleden, maar toen ik ook onweer hoorde was het besluit snel gemaakt: ik ga zondag wel. Dat is ook vaak nog gunstiger qua bootverkeer (rustiger)
Zo gezegd zo gedaan en zondag 3 mei om 7:15 kwam ik bij de door mij beoogde stek aan. Een risco wellicht? Ik weet dat een goede najaarstek is, maar werkt het ook in het voorjaar? Het zou een mooie voorjaarsdag worden, dus qua weer zat ik wel snor.
Vandaag wil de ik een proberen hoe het gaat om met een madenkorf veel maden, casters en hennep te brengen. Zware madenkorven vinden was nog wel een probleem. Bij ‘DSK Pellets’ had men vorig jaar nog zware korven van ‘Fisky´s Fantastic Feeders’. Deze zijn waarschijnlijk uit het assortiment gehaald, want ze zijn niet meer te bestellen. Bij de lokale hengelsportzaak waren wel 120 grams Korum korven te krijgen. Dit is te weinig voor de IJssel, dus besloot ik om maar eens zelf wat te hobbyen. Middels ‘tyrips’ heb ik zelf een 60 grams warteloodje in de korf bevestigd. Tevens kon ik met de tyrip de bodem van de korf goed vastmaken, want die willen met die Korum korven nog wel eens los komen. Het is niet de mooiste oplossing, maar wel effectief, want deze korven blijven keurig liggen in de hoofdstroom.
Tegen 8:00 had ik een stuk of 5 van die goedgevulde korven gebracht aan de rand van de hoofdstroom en bevestigde ik een 2 meter lange onderlijn met ca 8 maden en een nepcaster op de haak (maat 10). Als onderlijn iets dunnere nylon dan normaal (25/100 ipv 30/100). Het idee is om om de 10 minuten nieuw aas te brengen om zo een groot ‘tapijt’ aan maden / casters en hennep te creëren. Ik had de maden eigenlijk ‘geplakt’ in de korf willen stoppen, om ervoor te zorgen dat ze pas op de bodem loskomen, maar helaas was dit ‘plakmiddel’ niet verkrijgbaar. Ik heb dit nog nooit geprobeerd, maar ik zag het in een filmpje van Tim Janssen en Leon Haenen.
Op de andere hengel een korf met grof voer. Sonubaits ‘Cheesy Garlic’ voer aangemaakt met het kookvocht van de hennep als bevochtiger. Verder voorzien van een flinke scheut DSK ‘Barbel booster’, gekiemde hennep, pellets in diverse formaten, gecrushte pellets en een blikje mais.
Deze ging wat verder de hoofdstroom in. Na een korf of 5 voeren de 2 meter lange onderlijn bevestigd met een hair voor 1 pellet / boilie. Om te beginnen de zo vertrouwde 15mm Sonubaits ‘Code Red’ boilie. Nu even de rest van de ‘werkplek’ inrichten een snelle kop koffie.
Binnen 3 kwartier een aantal felle tikken op de madenhengel. Ik kan me niet voorstellen dat dat barbeel is. Even later takel ik een forse voorn uit het water van ca 30 cm. Leuke sport aan de vaste stok of zelfs aan de feeder, maar op het zware barbeel materiaal is het simpelweg binnendraaien. Ik ben al lang blij om te merken dat er in ieder geval vis actief is. Dus vol goede moed gaat de korf weer te water.
Weer 3 kwartier later dezelfde soort aanbeet op de madenhengel. En wederom een fikse voorn. Deze vecht iets harder en met 37cm is het een evenaring van mijn PR. Dit soort grote voorns vang ik toch niet veel en ondanks dat dit niet mijn doel is ben ik zeker wel blij mee.
Het loopt dus niet storm, maar in ieder geval activiteit. Echter….. dat was het dan ook. De rest van ochtend blijft het doodstil op de toppen. De madenkorf vul ik ongeveer elke 10 minuten bij. De korf met voer laat ik wat langer liggen en ik wissel wat van aas: diverse soorten pellets (al dan niet in olie bewaarde) of bolies. Ik zeul een aardige snoepwinkel mee zo ondertussen.
Vlak na de middag vang ik nog een 15 cm voorntje op de madenhengel, maar er gebeurt verder helemaal niks meer. Om 15:00 besluit ik het eens te proberen met de feederhengel op 15 meter tussen de kribben. Wellicht kan ik nog een winde / brasem verleiden, zodat ik in ieder geval wat meer actie heb. Daar vang ik alleen 2 of 3 voorntjes mee, dus maar snel weer de barbeelhengel terug. Tegen 16:00 besluit ik dat het genoeg is. Als ik langer doorvis moet ik opruimen in de regen en daar heb ik natuurlijk geen zin in 😉
Een teleurstellende dag qua vangsten. Barbeel is nooit een zekerheid natuurlijk (voor mij dan), maar ook de overige witvis liet het behoorlijk afweten vandaag. Ik heb wel heerlijk gezeten in een mooie omgeving en heb weer even kunnen ‘wennen’ aan deze visserij. Ook het vissen met de maden was leuk om eens te doen. Toch een liter maden, een liter hennep en een kwart liter casters gebruikt, dus lekker actief geweest.
Mijn laatste barbeel is dus nog steeds die uit 2016. Maar deze zomer gaat dat vast en zeker veranderen. Dit verslag vond ik toch nodig om te laten weten dat ik nog steeds op barbeel vis ;-)…… aan alledrie de lezers van dit verslag….
Enkele maanden geleden kwam Leon in onze vismaten whatsapp groep met het idee voor een weekend vissen op barbeel / witvis in Frankrijk. Na wat heen en weer te appen over de periode kwam het er op neer dat alleen Leon en ik een mogelijkheid zagen ook daadwerkelijk te gaan. Eind mei 2016 had Leon een week vrij en dus besloten we het eerste weekend van zijn vakantie te gaan. Na wat gegoogle en overleg kwamen we uit bij de ‘La Meuse’ (oftewel de Maas) in de Franse Ardennen, vlakbij de grens met België. We vonden een camping aan de rivier waar ook nog het riviertje de Semois uitkwam. De camping beschikt over moderne 4persoons stacaravans welke we voor €150 voor 3 nachten tot onze beschikking hadden. Vrijdagavond aankomen en maandagmiddag weer terug.
Dag 1: heenreis en een avond vissen
Op vrijdag 20 mei 2016 rond 13:00 kwam Leon mij ophalen in Zwolle. Dakkoffer op het dak, banken plat en wonderbaarlijk genoeg kregen we alle zooi in de auto. Waarschijnlijk namen we teveel troep mee, maar omdat dit de eerste keer was wilden we toch het zekere voor het onzekere nemen. Leon kon als echte ‘coarse visser’ niet zonder z’n zitkist. In mijn ogen onhandig voor de visserij die wij gingen beoefenen, maar als het in de auto past, wat maakt het uit dan? Volle bak
Tegen 14:00 / 14:30 konden we vertrekken. Na wat drukte rond Luik waren we uiteindelijk rond 19:15 ter plaatse. Zoals verwacht rond deze tijd van het jaar was de camping erg rustig. We hadden de beschikking over een moderne stacaravan met eigen badkamer en toilet en genoeg plek voor onze zooi. Eerst even spullen uitladen en dan snel wat eten halen bij de snackbar die om de hoek zat bij de camping. Daarna als een gek de hengels optuigen, want er moest natuurlijk gevist worden. De Maas stroomde op 50 meter van onze caravan. De oever ter plaatse was mooi vlak en goed bevisbaar, dus dat was een voordeel. Vissen en alvast flink voeren met pellets en hennep was het idee, zodat we daar de volgende dag echt de vruchten van konden plukken. Er zat een lekker stroming in het water, maar korven tussen de 90 en 120 gram bleven goed liggen. Het water was ook niet al te diep, naar schatting zo’n 2 meter. Met schapenbix en gekiemde hennep draaide Leon snel een voertje in elkaar en we konden van start. Beiden begonnen we met een een hengel met maden en een hengel met een pellet / boilie. Op mijn thuisrivier de IJssel vis ik nauwelijks meer met maden, omdat dat alleen maar grondel oplevert. Hier leek ons dat heel anders. Het tegendeel was echter waar, want de eerste actie en eerste vis die Leon mocht landen was deze:
Nadat we de vissengisd hadden bekeken denken we dat het een witvingrondel is of een riviergrondel. Welke soort het ook is, hier komen we niet voor. Omdat de maden bij ons beiden geen actie meer gaf werden deze als snel vervangen voor een pellet. Tijdens het vissen waren we driftig 10mm halibut pellets aan het schieten, om maar veel voer te brengen.
Ruim een uur na de grondel kreeg Leon weer een aanbeet. Dit keer op de spicey sausage pellet van Sonubaits. Dit voelde al een stuk beter, maar Leon kon niet echt duiden wat er nu aan de haak hing. We waren superblij toen daar de eerste barbeel van de trip aan de oppervlakte verscheen. Geen monstervis, maar met 54cm zeer welkom. eerste avond, eerste barbeel
Bij mij bleven de aanbeten totaal uit helaas. Ik wisselde wat van aas maar het haalde allemaal niks uit. Voor Leon was het een half uur later wederom raak op de spicey sausage pellet. Dit keer een kopvoorn van 39cm. Dit was ook één van onze doelvissen, dus hiermee had Leon gelijk al best een succesvolle sessie te pakken. Wederom niet de grootste (39 cm), maar wel gaaf dat de vissen de we graag willen vangen ook actief zijn. Leon vangt ze ook niet dagelijks, dus ondanks de maat, was dit toch gelijk een PR. Omdat we geen idee hebben hoe dit weekend verder gaat verlopen, gaan alle vangsten natuurlijk gewoon op de foto. Ik persoonlijk had nog nooit een kopvoorn in het echt gezien, maar ik vind het echt schitterende vissen. Ik kan me voorstellen dat de enorme muil van dat beest menig karpervisser tot waanzin drijft. Daar passen makkelijk dubbele 30mm boilies in.
Een half uur later wederom een vis voor Leon. Het voelde lomp en zwaar en dit keer was het een mooie dikke brasem die ook wel van spicey sausage hield. Natuurlijk in Nederland vang je die ook, maar toch leuk: 4 soorten op 1 avond.
Vlak hierna had ook ik eindelijk mijn verlossende aanbeet op een spicey sausage pellet. Ik baalde hevig toen ik deze zeer gewenste vis na een korte dril verspeelde. De onderlijn was vlak onder de knoop gebroken. Het was ondertussen ook al na middennacht dus vlak na dit baalmoment zijn we gestopt, omdat we de volgende dag natuurlijk ook vroeg aan het water wilden zitten. Een leuke succesvolle avond voor Leon. Helaas een blank voor mij. Het was in ieder geval wel duidelijk dat er op de camping zelf al goed vis te vangen was.
Dag 2: Vissen vanaf de camping en bij een ‘barrage’
We hadden de wekker om 6:00 gezet, zodat we een zo lang mogelijke visdag hadden. Omdat we de niet al te vroeg in bed lagen de nacht van tevoren en de blank mij niet lekker zat, was het niet echt fris wakker worden. Het plan was om het in eerste instantie op dezelfde stek als gisteravond te proberen om te kijken of het voeroffensief effect had. Nou, daar kan ik kort over zijn: nee. Beiden kregen we geen enkele aanbeet. Na zo’n 3 uur vissen gingen we maar eens ontbijt halen bij de supermarkt en ons beraden wat te doen. Via google maps zagen we dat er een barage in de buurt was (10 minuten rijden). We besloten de campingstek eerst maar eens flink aan te voeren, want wellicht konden we in een avondsessie daar nog van profiteren. Halibut pellets met de spod / kattepult en hennep met een ‘spomb’ moesten de vis op onze stek brengen en houden
Na deze voercampagne gingen we op zoek naar de barrage. Het was schitterend weer, dus we hadden wel zin in deze zonnige sessie. Na het ontbijt was mijn korte nachtrust ook weer vergeten en konden we er vol goede moed tegenaan. We waren al snel ter plaatse en na een verkennende wandeling langs de oever kwamen we bij een plek waar we met wat avontuurlijk klimwerk bij het water konden komen. De rivier lag 2 meter lager dan waar wij stonden, maar zonder al teveel moeite konden we met onze spullen naar benden klauteren. Toen kwamen we in het vissersparadijs. De rivier was een stuk breder dan bij de camping en door de barrage die zo’n 150m stroomopwaarts lag zat er veel roering in het water wat ons veel vertrouwen gaf. Leon begon gelijk zijn viskist in het water op te stellen. Voor hem niks mooier dan dat. Ik zat prima op de kant, met de steun voor me in het ondiepe water.
Omdat ik maden toch nog wel een kans wilde geven besloot ik om kortbij, precies in de overgang van ‘zachte’ naar harde stroming maar eens in te zetten met een zware madenkorf. De maden zelf hadden we de avond van tevoren al bestrooit met knoflookpoeder, dus die stonken een uur in de wind. De andere korf ging de volle hoofdstroom in gevuld met monkeymix besprenkeld met een garlic / cheese flavour en een schep spicey sausage poeder. Beiden van Sonubaits. Aan de hair de voor mij zeer vertrouwde Sonubaits Code Red boilie, 2 stuks van 12mm. Leon had beide korven gevuld met de schapenbix / hennep combi van gisteravond. Nog aangevuld met wat pellets. Rond 12:30 lagen de hengels in het water en kon de tweede sessie van de dag beginnen. Met 25 graden en een zacht briesje in een prachtige natuurlijke omgeving was het genieten geblazen. Nu maar hopen op veel vis natuurlijk. 200meter verderop was een meervalvisser vanuit een boot aan het vissen en dat was dan ook de enige menselijke activiteit die wij konden bespeuren.
De eerste 1,5 uur ging aanbeetloos voorbij. Bij mijn maden hengel haalde ik alleen af en toe leeggezogen exemplaren naar boven. Ik had echter geen enkele beetindicatie, dus waarschijnlijk betrof dit zeer kleine vis. Na die 1,5 uur begon de top van de verre hengel plotseling hard te tikken, de baitrunner gaf niet echt lijn, maar de vis had zichzelf wel gehaakt. Het voelde vrij zwaar, maar het niet als barbeel. Even zwom de vis zich vast (korf vast waarschijnlijk), maar gelukkig kwam ie ook weer los. Even later kwam daar de eerste kopvoorn van mijn leven (en dus een PR) richting het net. En het was een mooi vet en groot exemplaar van 51,5cm. Leon heeft de landing vastgelegd op film.
De code red boilies bewijzen zicht weer eens. Hopelijk willen ze er nog meer van. Helaas bleef het weer lang stil bij ons beiden. Bijna anderhalf uur later kreeg ik eindelijk weer een aanbeet. Deze vis kon ik vrij makkelijk naar binnen draaien, dus barbeel sloot ik uit. Even later kwam er wederom een mooie kopvoorn het net in van 50cm naar boven. Deze was minder vol als de eerste en gaf dus ook veel minder tegenstand. Ik was er natuurlijk niet minder blij mee.
Leon was ondertussen begonnen met te ervaren wat ik de avond van tevoren had meegemaakt: geen enkele aanbeet krijgen. Voor mij was met met 2 vissen ook niet echt druk, maar in ieder geval wat actie. Beiden visten we nu met monkeymix en 2 code red boilies aan de hair. Ook Leon kreeg daar toch eindelijk een aanbeet op, maar deze vis gaat door de onderlijn heen. Balen voor Leon, en ik baalde met hem mee want het is toch leuker als je beiden vis vangt. Na mijn laatste vis moest weer ik zo’n 1,5 uur wachten voor er een aanbeet kwam. Dit was weer een sterkere vis dan de vorige en het resultaat was een mooie dikke kopvoorn van 53cm. Mijn PR dus weer verbetert. Na het fotomomentje kon ook deze vis natuurlijk weer gaan zwemmen. Altijd een prachtig moment. Opvallend dat een kopvoorn gelijk weer op adem is in tegenstelling tot barbeel die een veel langere reanimatie nodig heeft.
Tien minuten na de PR kopvoorn krijg ik weer een aanbeet en na een snelle dril is het wederom een 50+ kopvoorn (51cm) die met mij op de foto mag.
Het was ondertussen tegen 18:00 en gezien de zeer geringe actie en het feit dat we trek kregen besloten we de boel in te pakken en even eten te gaan regelen. We zijn daarna nog even een paar uur wezen vissen op de camping, maar ook daar kon Leon helaas zijn succes van de avond tevoren niet herhalen. Ik kreeg nog een harde aanbeet, maar deze vis zwom zich vast waarbij ik de vis helaas verspeelde. Vandaag dus gevist op een prachtige stek, met schitterend weer maar wederom met matig resultaat. Het is dus niet ‘even ingooien’ en vangen. We ‘filosofeerden’ dan ook druk wat we nou fout deden, maar hadden toch het gevoel dat we op zich goed bezig waren. Hopen dat de zondag ons meer ging brengen. De weersvoorspellingen waren wel zeer slecht en dus besloten we ondanks de magere resultaten van de ochtend dat we nu toch een volle dag vanaf de camping gingen vissen. De aarden wal bij de barage waar we vanaf moesten klimmen leek ons namelijk geen succes in de stromende regen. Bijkomend probleem was dat het brandstof lampje van de auto van Leon al brande en dat er door stakingen in heel Noord-Frankrijk nauwelijks brandstof was te krijgen. Een probleem wat nog lastig kan worden, omdat we maandag ook wel graag naar huis wilden rijden. Vrij vertaald: geen brandstof, zoek het lekker zelf maar uit!
Dag 3: regen,regen, regen (en ook nog wat vis)
De zondag begon regenloos en op de valreep konden we droog opbouwen. Vanaf 8:00 echter gingen de sluizen op. Het was gelukkig nagenoeg windstil, dus onder onze paraplu’s konden we het goed droog houden. Ik besloot vandaag maar eens rustig aan te beginnen, dus na het opbouwen ging Leon gelijk vissen en ik ging maar eens rustig een bak koffie gaan drinken in de caravan. Toen ik ook aan het water verscheen had Leon net z’n eerste kopvoorn teruggezet. Geen groot exemplaar (38cm), maar het geeft wel vertrouwen. Naast een kopvoorn had Leon met het schepnet deze vis uit het water getild:
Een (helaas dode) Koikarper van circa 70cm. Hoe komt zo’n vis op de rivier terecht? Had natuurlijk leuker geweest om met de hengel op de kant te krijgen.
De regen ‘geselt’ ondertussen onze paraplu’s. Leon zit prima, maar ik ben de eerste 2 uur alleen maar bezig om deze goed neer te zetten. Het blijft gemartel die plu’s :-(. Leon pakt ondertussen z’n tweede kopvoorn. Dit keer mooi aan de maat met 48cm.
Naast de vertrouwde monkeymix had ik deze keer besloten om ook een korf met grondvoer in te zetten. Sonubaits ‘cheesy garlic’ gevuld met mais, hennep en pellets moet de klus gaan klaren.
Het is echter op de monkeymix en de code red boilies waar ik vlak voor het einde van de ochend eindelijk een aanbeet krijg. In eerste instantie denk ik aan kopvoorn, maar eindelijk komt daar die lang verwachte barbeel van 54cm boven water.
Het blijft verder doodstil en ik besluit maar eens wat anders te doen: 2 zoete 10mm ‘butterscotch’ boilies aan de hair. Alle hartige smaken leveren immers niks op. Dit lijkt een goede zet, want even later krijg ik weer eens een aanbeet en na een korte dril kan ik deze kopvoorn van 47cm landen.
Nog geen half uur later op hetzelfde aas een keiharde typische barbeel aanbeet. Is deze zoete boilie dan de sleutel? Nadat ik de hengel heb opgepakt neemt de vis een keiharde run, maar daarna kan ik hem stevig drillend naar de kant krijgen. De barbeel aan de haak is niet de grootste, maar wel erg hoog en dik. Duidelijk nog niet afgepaaid.
Nog geen half uur later krijgt ook Leon weer een aanbeet terwijl hij net bezig is zijn andere hengel opnieuw te beazen. Het voelt tijdens de dril als een stevige vis en ook voor Leon is daar nu zijn eerste vijftiger kopvoorn. Met 52cm ook voor Leon een mooi PR.
Daarna valt het weer stil en pas ruim 2 uur later weet Leon nog een kleine kopvoorn van 35cm te vangen op een in een halibut flavour gesoakte pellet. Het regent nog steeds onafgebroken. Om een beeld te schetsen hoe het tekeer ging, zie onderstaand filmpje:
Tegen 19:00 besluiten we maar even op te gaan warmen in de caravan en wat te gaan eten. Als we de puf hebben gaan we na het eten nog even vissen. We vinden dat we vette hap verdient hebben en lopen naar de snackbar naast de camping, maar die blijkt dicht te zijn! Dat is balen, maar met wat we nog in huis hebben weten we dan toch nog een soort van maaltijd te bereiden.
Het eten, een kop koffie en de verwarming uit de caravan doen ons goed en we besluiten het tegen 21:00 toch nog even een paar uurtjes te proberen. Het grote wonder is geschied, want het wordt langzaam droog. Na 13 uur onafgebroken regen is dat wel erg prettig.
In de schemering krijg ik weer een paar felle tikken op de top en vang ik deze kopvoorn van 49cm. Weer op een spicey sausage pellet.
Daarna is het afgelopen met de actie en tegen 22:30 gooien we de handdoek in de ring. Dit keer gelukkig geen blank. Ieder 4 vissen waaronder een paar mooie exemplaren, maar voor het aantal geviste uren is dit wederom een mager resultaat. We besluiten de spullen te laten staan aan de waterkant (onder de paraplu). Morgenmiddag de terugreis en daarvoor nog maar even een paar uur vissen vanaf de camping. De resultaten van vandaag geven natuurlijk niet veel vertrouwen, maar omdat er ook nog gepakt moet worden en we feitelijk niet genoeg brandstof hebben om ook nog door de omgeving te gaan rijden is dit toch het plan.
Dag 4: vissen vanaf de camping en vertrek
De volgende dag beginnen we natuurlijk met wat inpakken en halen we even ontbijt bij de supermarkt. De benzinepompen hebben nog steeds geen brandstof en dus belt Leon met zijn leasemaatschappij. Na wat heen en weer gebel regelen zij uiteindelijk dat er een Belgische wegenwacht 20 liter diesel komt brengen. Dat is geruststellend en dus kunnen we met een gerust hard nog even een paar uurtjes vissen.
Omdat we nogal wat gekiemde hennep over hebben die we niet mee terug willen nemen maken we met de overgebleven schapenbix, een paar scheppen knoflookpoeder en wat aarde uit een molshoop dit voer (vooral dus bedoeld om hennep te kunnen brengen). Met de hand werpen we enkele tientallen ballen in het water. Eens kijken of deze wanhoopspoging nog wat oplevert.
Het water stroomt wat harder dan gisteren (waarschijnlijk door die enorme hoeveelheid regen), maar de korfen blijven nog steeds goed liggen. De aanbeten laten nu echter nog langer op zich wachten. De ochtend gaat aanbeetloos voorbij en de moed zakt ons in de laarzen. Het weer is wel een stuk beter en met een mager zonnetje kunnen de spullen ook nog een beetje drogen voordat ze de auto ingaan. Als tegen 14:30 de wegenwacht is geweest met brandstof hebben we beiden eigenlijk geen motivatie meer om nog langer door te vissen en we gaan rustig aan opruimen. Zoals zovaak is dat natuurlijk het moment voor een aanbeet en op de valreep weet ik nog deze kopvoorn van wederom 49cm te vangen op de zoete butterschotch miniboilies. Een mooie afsluiter van dit taaie weekend.
De reis verloopt voorspoedig afgezien van wat drukte rond de grote Belgische steden en Leon zet mij om 20:00 af in Zwolle.
Conclusie
Een schitterend avontuur dat ik voor geen goud had willen missen. Leon en ik zijn allebei gelijk gestemden met maar 1 doel tijdens zo’n reisje: zoveel mogelijk uren vissen. De resultaten zijn zeer mager te noemen natuurlijk, maar gelukkig zaten er wel een aantal mooie exemplaren bij. Op de terugreis heb ik wat zitten appen met Tim Janssen en die gaf aan dat dit water in mei erg lastig kan zijn. Dat gaf ons toch ook weer een goed gevoel dat het niet helemaal aan onszelf lag (behalve dat we de verkeerde periode hebben gekozen). Tim gaf aan dat september feitelijk de maand is om hier te gaan vissen. Dus Leon: dat gaan we doen!! Ik heb er nu al zin in. Bedankt voor dit weekend in ieder geval, dat nemen ze ons niet meer af 😉
Door omstandigheden (en keuzes) heb ik in 2015 slechts 3 barbeelsessies gevist. Gelukkig had ik vandaag 11 oktober nog tijd voor vermoedelijk de laatste sessie van dit seizoen. De weersvoorspelling was stralend zonnig weer, maar wel koud met een straf oostenwindje. De avond vantevoren al druk in de weer met het voer voorbereiden. De beoogde tactiek was zeer veel voeren in de hoop dat de vis bezig is met volvreten voor de winter. Het voer bestond uit Sonubaits Hemp and Halicrush met wat Ringers Dark. Dit aangemaakt met het kookvocht van gekiemde hennep. Voor de rest een flinke schep knoflookpoeder voor de geur. Qua groffe bestanddelen een grote hoeveelheid pellets, een blik mais, een grote pan gekiemde hennep en een blik smac welke ik door een voerzeef had gedrukt, zodat kleine blokjes ontstaan.
Omdat de nacht koud was, besloot ik wat later in de ochtend te beginnen als de zon al op volle kracht schijnt. Rond 10:00 was ik op de beoogde stek, maar helaas was deze bezet. Balen, want dit is een goede najaarsstek. Toen maar uitgeweken naar mijn zomerstek, wat toch weer 20 minuten rijden + 15 minuten lopen was. Eenmaal op ‘mijn’ krib aldaar zag ik dat het water extreem laag stond. Op onderstaande foto is dat mooi te zien. Ik sta op de krib, maar mijn stoel staat er een paar meter voor. Eerder dit jaar heb ik hier gevist en toen klotste het water tegen die grote steen op de voorgrond. Zeer laag water
Zoals eerder gezegd wilde ik grof gaan voeren, dus per stek bracht ik 15 a 20 grote korven voer. Helaas kwamen er tijdens het voeren meerdere schepen langs (meestal is het rustig op zondag). Erg irritant, omdat daarmee natuurlijk een groot gedeelte van het voer weggezogen wordt. En aangezien 20 worpen met een 180grams korf best zwaar werk is wordt je daar niet blij van ;-).
Na de voercampagne kon ik eindelijk gaan zitten en kom ik er achter dat er inderdaad een frisse oostenwind staat, maar met de zon er op is het toch wel heerlijk zitten. De eerste uurtjes gaan voorbij zonder enig tegen van leven. Dus ik wissel wat van aas en voer wat bij. Tegen 14:30 een vrij rustige aanbeet op de kortbij hengel. Ik vermoed winde en als ik de hengel pak voel ik duidelijk vis en het kopschudden bevestigt mijn vermoeden. In de harde stroom is het nog een aardig gewicht, maar omdat ik winde vermoed doe ik rustig aan. Dan gaat de vis plotseling hard tegen de stroom in zwemmen. Iets wat helemaal niet bij winde past! Een moment later komt de vis boven en ik zie dat het een lekkere dikke barbeel is. Voor de kant wordt er nog wat tegengesputterd, maar dan kan ik het net er onder schuiven. Een lekker dik exemplaar van 68cm cm. Hij leek groter, maar dat kwam denk ik doordat het zo’n volle vis is. Na het fotomomentje een korte reanimatie zwom ze met een krachtige slag van de staart weer de diepte in. Gevangen op een Sonubaits ‘Hemp and Spicy sausage’ pellet.
Eerlijk gezegd had ik deze vis niet meer verwacht, gezien het feit dat er geen enkele actie te bespeuren was hiervoor. Aangemoedigd door dit succes snel de korf weer te water en hopen op meer. De doodse stilte breekt echter weer aan. Ik wissel wat met aas en verplaats de korven wat verder of wat dichterbij, maar het helpt niet. Op een gegeven moment besluit ik maar eens een soort popup te maken van een 15mm boilie i.c.m. met een gele drijvende imitatie pellet, maar ook dat soort trucjes werken vandaag niet. Ik besluit nog maar eens 10 korven voer per stek te brengen. Een soort slotoffensief zeg maar. Natuurlijk komen vlak nadat ik daarmee klaar ben 2 grote diepgeladen boten voorbij. Tegen de stroom in, dus enorm zuigend. Dat verzin je niet. Er was al enkele uren geen schip voorbij gekomen en dan dit.
Op de dichtbij hengel zit op een gegeven moment duidelijk vuil op de lijn. Bij binnenhalen echter blijk ik gewoon de vangst van het jaar te hebben! Een prachtige roos heeft zich vastgeprikt op de haak. Dat is een PR die nog wel even blijft staan dacht ik zo!
Helaas is dit het laatste wapenfeit van de dag en om 17:00 is het tijd om op te ruimen. Geen wilde dag, maar toch weer een mooie barbeel kunnen vangen. Het is ook geen visserij waarbij je tientallen exemplaren op een dag vangt (bij mij niet tenminste). Volgens seizoen weer verder en nu weer lekker aan het roofvissen.
Zondag 28 juni was het eindelijk eens tijd voor mijn eerste barbeelsessie aan de IJssel. Ik had de hele dag de tijd, maar lekker vroeg beginnen leek me toch een goed plan. De avond van tevoren al de spullen klaargemaakt en een lekker stinkend voertje in elkaar gedraaid met ‘Sonubaits Hemp and Hali Crush’, ‘Sonubaits Supercrush Cheesy Garlic Crush’ en ‘Sonubaits Supercrush Green’. Als extra flavour ook nog ‘Sonubaits Flavour Shaker Spicy Sausage’. Natuurlijk ook allerlei grove bestanddelen zoals gekiemde hennep, mais en pellets in alle mogelijke formaten en smaken / afbreektijden. Omdat ik vandaag een lange sessie ging vissen had ik besloten maar eens in te zetten met grof voeren. Ik schat dat ik zo’n 2,5 kilo voer in mijn voertas had zitten. Doel was alles opmaken. Vandaag dus maar eens geen ‘monkey-mix’ al kon ik dat altijd nog ter plekke maken indien nodig.
Tegen 7:00 was ik ter plaatse (een uur later als gepland). Om te beginnen 2 voerballen voor de krib en nog een paar handen pellets erbij in de hoop een geurspoor te starten. Na de steun geïnstalleerd te hebben even de hengels klaar maken. Dit ging sneller als voorheen, omdat ik mezelf heb getrakteerd op ‘Korum 5-rod Quiver Holdall’.
Met dit foudraal kan ik mijn molens op de hengel laten zitten, waardoor de hengels afgezien van voerkorf en onderlijn gelijk visklaar zijn. Daarnaast gaat het opbergen van de hengels ook sneller.
Het plan is 1 hengel op dichtbij en 1 veraf (ongeveer 50 meter, richting volgende krib). De verre stek eerst aanvoeren met 10 grote voerkorven. Dat is nog een hele inspanning om 10 korven van 180 gram exclusief voer naar zo’n afstand te smijten. Gelukkig is het geen feedervissen waarbij je op de vierkante meter precies moet gooien. Het gaat om een geurspoor en grove bestanddelen tussen de stenen, waarop de barbeel gaat azen. Tegen 7:30 kon ik de hair beazen met twee 15mm Sonubaits ‘Code Red’ boilies. Een aas waar ik tot nu toe bijna alle barbelen op gevangen heb. Ik geloof eigenlijk niet in heilige aasjes, maar deze geeft mij wel heel veel vertrouwen. Daarna een zelfde voerstrategie voor de ‘dichtbij’ stek op ongeveer 25 meter. Deze hengel wordt voorzien van een enkele 15mm pellet die ik in de olie bewaar om ervoor te zorgen dat ze lang goed blijven in het warme IJssel water (20,4 graden alweer). Het (hopelijk korte) wachten kan beginnen.
Midden op de rivier klapt er af en toe met veel geweld vis uit het water, vermoedelijk roofblei. Niet mijn target, maar activitiet van wat voor vis dan ook zie ik wel als positief teken.
Het eerste uur blijven aanbeten uit en ik haal de hengels op voor aaswissels en om nieuw voer brengen. De enige activiteit die ik bespeur zijn diverse bootjes met roofvissers die het kribvak naast mij uitvissen met de verticaal hengel / dropshot. In totaal 3 bootjes gedurende de dag die geen van allen wat vangen. Af en toe een handje pellets en / of een balletje voer voor de kop van de krib, om het spoor maar actief te houden.
Bij de derde aaswissel besluit ik de verre hengel wat dichter bij de oever te werpen. Nog wel ongeveer 50 meter ver, maar zo’n 8 meter naar links. Nog steeds in de volle stroom. Ik ga rustig zitten en verwacht nog steeds niks, maar al naar 5 minuten na inwerpen een overduidelijke barbeel aanbeet. De hengel stuitert dus in de steun. Na zo’n lang tijd van inactiviteit, ben je dan gelijk klaarwakker. Ik pak de hengel en voel gelijk: dat is er één! Gaaf hoor, eerste sessie van het jaar en gelijk al barbeel aan de haak. Nu nog binnenhalen, wat erg lastig is op deze zeer obstakel rijke plek. Het ligt bezaait met basaltblokken waar Barbus Barbus maar al te graag induikt. Ik hou de hengel zo hoog mogelijk en dril hard. Ik heb het gevoel dat het goed gaat, maar dan zwemt de vis zich vast. Shit, ik trek wat en haal daarna even de spanning van de lijn. Als ik daarna weer lijn opdraai is al snel duidelijk dat ik de vis kwijt ben. Ik haal de boel binnen en de gerafelde onderlijn maakt duidelijk dat de onderlijn stukgezwommen is aan een basaltblok of mosselbank. Snel een nieuwe onderlijn er aan, natuurlijk de ‘Code Red’ boilies aan de hair en op dezelfde plek ingooien. Je verzint het niet, maar binnen tien minuten klapt de top weer dubbel en de baitrunner giert. Gaaf, de goeie plek gevonden dus! Wederom sta ik met samengeknepen billetjes te drillen. Nog steviger drillend en ook nu weer de de hengel hooghoudend krijg ik de vis dit keer wel naar de oppervlakte. Ik laat haar nog wat spartelen voor de kant en dan kan ik het net eronder krijgen. Yes!! de eerste van het seizoen is binnen. Wat een enorme power hebben deze visjes toch. Met 57cm geen record exemplaar, maar met deze maat heb je al plezier voor 10.
In het net kan ze op adem komen en na een minuutje kiest ze het ruime sop.
Dezelfde boilies kunnen weer de plomp in en eens kijken of ik nog meer vissen kan verleiden. Twee aanbeten in zo’n korte tijd geeft toch wel moed. Na een half uur begint de bairunner hard af te lopen, maar dit duurt maar 2 seconden of zo. Ik had niet eens tijd om op te staan.
Daarna wordt het weer stil. Op de dichtbij hengel gebeurt ook nog steeds niks, dus met aas verversen, voeren (met korf en ballen voer voor de krib) en wat verplaatsen van de korf hoop ik vis te verleiden. Ik ga maar eens lunchen en bij boterham 3 kijk ik toevallig naar wat ik eet en wat zie ik: ik zit beschimmeld brood naar binnen te werken! Lekker dan. De rest is voor de windes….. helaas zijn de eenden zijn er eerder bij. Schimmelbrood 😦
Eindelijk tegen 13:15 weer een onmiskenbare barbeel aanbeet op de verre hengel. De vis hangt en weer wordt er hard gevochten aan de andere kant van de lijn. Ik krijg de vis met veel druk mijn kant op, maar ze blijft diep dan valt de spanning weg en weer haal ik een gerafelde / afgeschuurde onderlijn naar boven. Balen, maar er is weer actie. Na opnieuw ingeworpen te hebben krijg ik onmiddelijk een paar tikken op de top. Duidelijk geen barbeel en inderdaad kan ik even later mijn net onder een winde van in de 40cm schuiven. Geen doelvis, maar zeker geen straf. Zo heb je lange tijd geen actie en dan gaat het plotseling weer ‘los’.
Nog geen half uur later, wederom op de verre hengel een harde aanbeet. Een stuk onzekerder als aan het begin van de dag begin ik aan de dril. Het lijkt nu goed te gaan, maar alweer valt de spanning weg en is de onderlijn doorgesleten. Dat is nummer 3 al! Let wel ik vis niet met licht materiaal of zo. De onderlijn is 30/100 Shimano Technium van ruim 10kg trekkracht. Bekend om z’n slijtvastheid ook. De hoofdlijn is 35/100 van hetzelfde merk en type. Stug doorvissen dan maar, want de vis is aanwezig en heeft ook trek, dus wie weet krijg ik weer een kans. Een half uur later nogmaals de baitrunner die hard afloopt en een stuiterende hengel. De vis hangt, nu moet het toch eens lukken hem binnen te halen. Wederom een sterke vis en weer hou ik de hengel zo hoog mogelijk. Ik loop nu maar eens wat verder het kribvak in. Als de vis niet maar mij komt, ga ik wel naar de vis! Of het daar aan ligt of dat ik gewoon geluk heb: na een paar minuutjes komt daar toch die zo gewenste barbeel aan de oppervlakte. Kleiner dan het gevecht deed vermoeden, maar na 3 geloste vissen is deze vis van 56cm zeer welkom.
De reanimatie duurt een minuutje of 2, maar dan zwemt ze weer de diepte in. Wordt maar lekker groot!
Tegen alle voorspellingen in begint het helaas ook wat te regenen nu. De plu had ik thuis laten liggen, maar gelukkig biedt de grote onthaakmat uitkomst als regenschermpje. Stinkt wel een beetje naar vis natuurlijk ;-). Het bijtuurtje is kennelijk weer voorbij, want op beide hengels is er totaal geen actie meer te bespeuren. De regen is gelukkig van korte duur en tegen 16:00 is het tijd om op te ruimen. Op zich ‘maar’ 2 barbelen en een winde, maar wat een actie en spanning vandaag zeg. Wel steeds in korte tijd actie en dan weer lange tussenpozen waar niks gebeurt. Twee barbelen is eigenlijk al best goed, en met de 3 verspeelde vissen erbij is dit simpelweg een zeer goede dag, waar de vis toch echt los was. Het geeft ook veel vertrouwen voor volgende sessies (waar het lange tijd aan ontbrak). Op een handje na was de 2,5 kg voer ook volledig op, dus dat doel is ook gehaald en scheelt weer sjouwwerk voor de terugweg :wink:. Kanttekening is dat naast verspelen van vis door lijnbreuk niet leuk is voor mijzelf, het ook rottig dat er nu 3 mooie vissen met een haak rondzwemmen, altijd zonde.
Herfst, normaal gesproken voor mij de start van het roofvis seizoen, maar aangezien de temperaturen de laatste weken juist helemaal niet herfstachtig zijn is het barbeelvirus nog niet helemaal naar de achtergrond gedrukt. Er moet toch nog tijd zijn voor een laatste seizoenssessie? En gezien het weer is er dan ook nog wel kans op een barbus zo lijkt me. Het probleem is waar de tijd vandaan te halen. Komende zaterdag wordt het mooi weer, maar dan staat de eerste roofvis bootsessie met Marco op het programma. Daar gaat natuurlijk niks voor wijken. Om toch te kunnen vissen besloten om vrijdag 17 oktober maar een dag vrij te nemen.
Donderdagavond alvast een lekker voertje gemaakt van Supercrush Cheesy Garlic icm met Supercrush Green (beiden van Sonubaits). Voorzien van flink veel gekiemde hennep, een blik mais en diverse formaten pellets in verschillende smaken. Het kookvocht van de hennep heb ik gebruikt om het voer te bevochtigen. De volgende ochtend ben ik pas rond 10:00 aan de IJssel op de plek waar het moet gebeuren. Het is wat bewolkt en mistig, maar het zou toch een redelijk dag worden. Wel de plu mee, want er was in de middag ook wat regen voorspeld.Na een klein stukje wandelen kom ik bij de stek. Ik vis hier niet vanaf de krib, want deze zijn zeer kort. Gewoon tussen de kribben in en de korven vol in de stroming smijten is het devies.
Na het stevig neerzetten van de steun eerst maar eens even 10 korven voer brengen en daarna de onderlijn voorzien van een dubbele Code Red boilie. Dan met hengel 2 aan de gang. Ik had besloten om bij deze hengel weer eens maden in te zetten. Vijf maden op de haak en vijf maden op een maggotclip aan de hair. Meestal goed voor grondel op de IJssel, maar in de volle stroming is het wel het proberen waard.
Op de maden krijg ik al snel de eerste actie. De felle tikken op de top doen kleine vis vermoeden en inderdaad heeft een voorn van zo’n 25cm zich vergrepen aan de maden. Even later zelfs een voorntje van 15cm. Toch op karperhaak 10 met 10 maden! Die had zeker honger.
Op de boilie hengel krijg ik na een tijdje de eerste duidelijke aanbeet. Geen barbeel, want daar is de aanbeet te rustig voor. Ik pak de hengel en voel al snel dat dit een winde moet zijn. Inderdaad glijdt even later een mooie dikke IJsselwinde het net in. Na meten blijkt ze 49cm te zijn. Het blijven mijn lievelingsbijvangsten tijdens het barbeelvissen.
De maden blijven kleine voorns opleveren. Op een gegeven moment sta ik met een exemplaar van zo’n 20 cm in de handen. Hmmm, perfecte aasvis voor het doodazen. In een milde bui echter besluit ik dat deze vis verder mag groeien en niet in mijn vriezer gaat eindigen. Ik denk dat ik daarmee een visgod blij heb gemaakt, want terwijl ik de onderlijn weer beaas stuitert de boiliehengel in de steun en giert de baitrunner. YES! dat moet er één zijn! Het is onmiddellijk duidelijk dat het inderdaad een barbeel is die aan de andere kant van de lijn besloten heeft lekker in het water te willen blijven. Nu nog binnenhalen natuurlijk. Stevig druk zettend dwing ik mijn tegenstander steeds dichter naar de kant en even later komt er inderdaad die felbegeerde barbeel boven water. Ze doet nog wat verwoede wegzwempogingen, maar die pareer ik en ik kan het net er mooi onderschuiven. Wat geeft dit toch elke keer weer een kick. Het is een aardig volle vis van 67cm. Na het foto momentje komt ze op adem in het net en na een minuutje zwemt ze er weer vandoor. De dag is geslaagd en het is pas 13:00 dus wie weet wat er nog gaat komen.
Op de andere hengel besluit ik een in hennepolie bewaarde pellet in te zetten. De voorns ben ik nu wel een beetje zat. Binnen een minuut volgt er een typisce brasem / winde aanbeet. De vis hangt en het voelt als winde, maar helaas verspeel ik deze. Nog geen 10 minuten later hetzelfde, weer zo’n aanbeet en weer verspeel ik de vis. Geen barbeel, maar toch irritant. Wel fijn om te merken dat de aaswissel werkt. Ik vang nog een kleine brasem en dan wordt het rustig. Pas tegen 14:30 vang ik een kleine winde (37cm) op een pellet. Het begint ook te spatten dus snel de camera van het statief en de plu opzetten.
Wat begint als spatjes ontaard als snel in een regenbui waar je u tegen zegt. Ach, onder de plu is het geen probleem en alle spullen passen er ook onder. Nu maar hopen dat ik geen beet krijg, anders moet ik er onderuit 😉
Op een gegeven moment gaat de zon er bij schijnen. Wat krijg je dan? JAAA een regenboog.
Als de regen helemaal weg is zorgt de zon voor een hele bijzondere lichtval op de bomen aan de overkant. Dit duurt maar een minuutje of zo, maar ik heb het toch vast kunnen leggen. Er is niks bewerkt aan de foto, ik hoop dat het een beetje overkomt.
Maar goed, leuk al die plaatjes en sfeerbeschrijvingen. Hoe zit het met de vis vraag je je misschien af? Het is erg rustig. Op de pellets gebeurt nu ook niks meer, dus besluit ik die hengel eens te voorzien van een stukje rookworst. Daar krijg ik een mooie aanbeet op (duidelijk geen barbeel), maar de vis hangt niet.
Op een gegeven moment gaan er twee snoekbaarsvissers voor anker aan de overkant. Bij hen komt af en toe nog een visje in de boot, waaronder een enkel maats exemplaar.
Voor mij echter is de pret voorbij. Nog 2x krijg ik op de rookworst een ferme tik op de top, maar niks zet door. Om 17:00 vind ik het mooi geweest en pak ik de boel weer in. Ik ben tevreden. De vorige sessie pakte ik 3 barbelen, maar dat is uitzonderlijk. Ik heb nu toch weer een mooi maats exemplaar, wat leuke bijvangsten en aardig wat actie. Eindresultaat is 1 barbeel, 2 windes, 1 brasem, 3 voorns. Daarnaast 2 mooie windes verspeelt en nog aardig wat aanbeet actie gehad. Best ok voor een laatste sessie van het seizoen (waarschijnlijk). Morgen lekker op de boot achter de snoekdames aan. Ik hoop dat ik dan weer een mooi verslag kan schrijven met mooie vangsten.
Vangstenregistratie
Barbel Basterd 