Zaterdag 8 maart 2014 hadden Marco en ik eigenlijk onze laatste gezamenlijk roofvisdag van het seizoen gehad op de Loosdrechtse plassen. Vrijdag 28 maart 2014 echter hadden we gelukkig nog een gaatje in onze agenda’s gevonden om er toch nog 1 extra uit te persen! Wederom op pad met de simpele huurboot. De verwachtingen zijn hoog want in onze vorige drie sessies zijn er een 114, 104, 99 en 96 cm vis de boot in gekomen. Om 8:30 waren we ter plaatse en konden we op pad. Nog wat fris, maar het zou prachtig zonnig weer worden. Vandaag geen doodaas mee, maar alleen kunstaas. De hele dag trollen was het plan. Omdat dit nu de 4e keer is dit seizoen dat we hier zijn, weten we ondertussen aardig de weg. Direct vanuit de ‘haven’ gaan de eerste aasjes te water en het plan is om trollend naar een kanaaltje te varen waar we onze ‘trolrondes’ gaan maken. Kortom heen en weer varen over dit ongeveer 2,5 kilometer lange vaartje waar we de vorige keer ook goed vingen en waar we dus vertrouwen in hebben. Marco begint met een Fox shad en ik met een 8″ shadclone.

Rond 9:30 haakt Marco z’n eerste vis (op het kanaaltje), we zijn dan pas een half uurtje op weg, dus lekker snel. Omdat je nooit weet wat de dag nog gaat brengen mag deze 60er toch maar even op de foto. Op een 23cm Fox Firetale shad.

Na de onthaking gaat de shad van Marco weer te water en geeft ie gas op weg naar de volgende vangst. Nog voordat we op gang zijn, tijdens het afzinken van de shad, gelijk weer een harde beuk op zijn hengel en hangen. Praktisch gelijk komt er een mooie brede rug aan de oppervlakte. Grote snoek zo op het oog. … helaas is dat ook het laatste wat we zien, want deze vis lost. Marco had in alle consternatie niet aangeslagen en doordat we nog geen snelheid hadden was de vis ook niet ‘vanzelf’ goed gehaakt. Jammer, maar wel een gave ervaring. Het lijkt er op dat ze los zijn, dus snel weer verder.

Gezien de snelle resultaten van Marco, knoop ook ik even later een shad aan de speld. Een grote Spro Wob shad mag het werk voor mij gaan doen. Deze shad heb ik van de week gerepareerd, omdat de staart er bijna af was gebeten bij een vorige sessie. Na een minuut of 20 echter valt de actie volledig weg uit. Ik vermoed vuil, maar helaas is de reparatie niet afdoende geweest en komt mijn aas staartloos naar boven. Geen nood, want ik bind gewoon een andere wob shad aan de speld in een baarspatroon. Deze ligt nog geen 2 minuten in het water en ik krijg een felle aanbeet. De vis hangt niet en weer is de actie weg uit mijn gloednieuwe shad. Het zal toch niet? Jawel, een dame / heer heeft gelijk de staart van mijn maagdelijke shad geamputeerd. Zucht, rubber is relatief goedkoop, maar zo gaat het wel hard. Hoe dan ook ik heb ook wat actie. Marco ondertussen is aan het grote los avontuur begonnen. Een uur na zijn vis zijn heeft hij al 3 a 4 vissen gehaakt, die snel weer lossen. Erg frustrerend, maar in ieder geval leven. Ik krijg echter geen enkele actie meer. Wat voor aas ik ook probeer. Voor het eind van de ochtend haakt Marco toch weer een 60er op een Jake. Geen foto dit keer, want deze zat wat lastig gehaakt en ging daarom snel weer terug. Een half uurtje later nog een 60er waarvan ook geen foto s, omdat deze mislukt zijn :-(.

De ochtend is in ieder geval behoorlijk actief verlopen. Voor Marco dan, ik heb alleen de aanbeet gehad van de staartbijter. Geen grote vissen in de boot, maar de dag is nog niet om. Tja, je raakt wel verwend als je hier altijd maar ‘even’ grote vissen vangt.

Na de middag wordt het beduidend rustiger met de aanbeten. Komt het doordat de zon doorbreekt? Of omdat het onrustiger wordt door wat meer scheepvaart? We weten het niet. We zitten ook vrij regelmatig vast, maar meestal kunnen we met de kunstaasredder de aasjes wel weer terugkrijgen. Op een gegeven moment zit Marco vast aan iets massiefs, maar met de kunstaasredder krijgt hij het object toch naar boven. Bij het boven water komen van dit object is Marco z’n blijdschap niet in woorden uit te drukken. Hij heeft zonet zijn PR ‘natte plank’ verpulverd. Onze meetplank is niet lang genoeg, maar we schatten haar op 2 meter. De foto’s is eigenlijk mislukt helaas, maar ik wil hem jullie toch niet onthouden.

Jammer dat ‘planking’ alweer uit is….

Na deze megavangst is het even tijd voor een korte pauze. Op het menu staat het vaste recept tijdens dit soort sessies: broodjes knakworst met roestverwijderend hete Zaanse mosterd afgeblust met verse jus d’orange. Vreet, vreet en snel weer verder, want we hebben nog vangdrang. Vooral ik natuurlijk.

Omdat we in ‘ons’ kanaaltje geen actie meer krijgen, besluiten we ons jachtgebied even te verplaatsen naar de vaartjes tussen de legakkers. Na een kwartiertje daar, krijg ook ik eindelijk mijn verlossende aanbeet op een Squirly Jake. De vis vecht lekker fel, maar is toch een stuk kleiner dan ik verwachte. Ook voor mij een 60er (schat ik). Aangezien het voor mij taai was (misschien is dit wel de laatste vis van het seizoen?), ga ik er dus mooi mee op de foto.

Na enig visloos heen en weer varen besluiten we weer naar het kanaaltje te verkassen. Marco heeft daar wederom de nodige lossers, maar er is weer actie. Het is al tegen 15:00 als Marco daar wederom een 60er haakt op een Fox Firetail shad.

Vlak daarna de aller dapperste van de dag. Zo’n 50cm op een Abu Svartzonker.

Snel daarna ook weer een 60er op hetzelfde aas.

Hierna is het uit met de pret en na nog wat stug doorvissen, varen we weer terug naar de haven. Onderweg haak ik dan eindelijk weer een vis. Helaas lost deze na 15 seconden of zo. Het voelde wel als een redelijk exemplaar, maar we zullen het nooit weten.

Was het de vorige keer de dag van de net geen meters, nu was het de dag van de 60’ers. Alle gevangen visjes waren van dat kaliber (en één 50er). De actie was ook zeer ongelijk verdeeld. Marco heeft 6 vissen en een stuk of 8 lossers. Ik 1 visje en 1 losser (en de staartbijter natuurlijk). Het kan raar lopen soms. Dit keer geen vissen om trots op te zijn, maar het was wel weer een heerlijke dag die voorbij vloog. De Loosdrechtse plassen zijn voor Marco en mij nu wel zo’n beetje een ‘thuiswater’ geworden. Super mooie dagen beleeft met mooie PR’s. Vanaf najaar 2014 gaan we hier weer terug komen. Vanaf nu zal deze plek waarschijnlijk het domein worden van watersporters en vakantiegangers. Tussen die drukte hebben wij niks te zoeken.

Nog 2 dagen en het is afgelopen met de roofvis de komende maanden. Dus weer lekker al die andere leuke visserijen uitoefenen. Barbeel, zeelt, karper, daar kunnen we ons weer op storten. En dan na de gesloten tijd weer lekker met Henk op de Neder-Rijn achter de snoekbaarzen aan.