Vandaag stond er voor beide teams een witvisdag op het programma. Hans en Pascal wilden Furen nog een keer onderwerpen aan feeder geweld. Henk en ik wilden vanuit de boot feederen. Gisteren waren we op een riviertje waar we enkele mooie plekken hadden gezien waar we wel aan konden leggen. De boot kon daar mooi stil gelegd worden, zodat we perfect konden vissen.

Hans en Pascal waren tegen 9:30 ter plaatse bij het strandje / trailerhelling waar ze eerder gevist hadden. Dit keer echter had Hans zijn Heavy feeder mee, zodat hij er tot ongeveer 80 meter in kon met 50 grams korf. Door ruimte problemen in de auto had Pascal zijn heavy feeder niet bij zich waardoor hij tot ongeveer 50 meter kon werpen. Het door Hans zorgvuldig gezeefde voer van Berlok was door de heren voorzien van mais, casters en maden. Lekker gevuld voor de grote brasems dus.

Ook nu weer begonnen de voorns als eerste te azen. Hier zaten echter wel exemplaren van 30 a 35 cm tussen. Dat zijn wel de betere maten natuurlijk. Allen hadden die voor Zweden zo kenmerkende zwarte kleur. Net als alle dagen waren er weer stilval momenten, maar na verloop van tijd begon het toch weer.


Hans ving 4 mooie brasems achter elkaar en dan viel het weer stil. Daarna weer een uur rust (met af en toe een voorn) en dan weer een serie brasems. Hans ving op de 80 meter beduidend meer brasems dan Pascal op 50 meter. Bij elkaar hebben de heren toch zo’n 30 kg gevangen. Het is een schatting, want door de waterondiepte bij de kant, kon het leefnet niet gebruikt worden.

Stunt voor de dag was voor Pascal. Bij een inworp breekt zijn voorslag en vliegt zijn korf zonder verbinding te hebben met de hengel het water in. Wel ongeveer op de voerplek. Na opnieuw opgetuigd te hebben werpt hij in, krijgt beet, slaat aan en landt een kleine voorn. Maar wat blijkt! De vorige korf hangt er ook aan met aan die onderlijn ook nog een voorn! Tja, hoe gek wil je het hebben? Wel mooi constant op dezelfde plek geworpen Pascal!

Een heerlijk dagje vissen bij zomerse temperaturen (24 graden). Dat doet de mens goed. De volgende dag wilden Hans en Pascal weer terug, maar Pascal baalde wel een beetje dat hij zijn heavy feeder niet mee had. Gelukkig mocht hij de heavy feeder van Henk lenen (Preston Dutch Master), waardoor de 80 meter grens (en dus de brasems) voor Pascal nu ook haalbaar was.

Voor Henk en mij begon de ochtend met het traileren van de boot.


Na dit lekker rustig gedaan te hebben voeren we op ons gemak naar een mooi riet / gras veld in de buitenbocht van het riviertje. Daar konden we ‘aanleggen’ door simpelweg de ankers in dat rietveld te gooien en de kettingen strak aan te trekken. We lagen als een huis. Doordat we in een bocht lagen konden we mooi een groot gedeelte van de rivier bestrijken. Vanaf 2 meter uit de kant was het bijna overal zo’n 5 a 6 meter diep. Er zat een lichte trek in het water, dus dat is ook altijd goed.

Henk ging met 1 feeder in de weer ik met 2. Één feeder werd gewoon de ‘klassieke’ feeder. Deze ging iets over het midden van de rivier recht tegenover de boot. De 2e hengel werd de ‘alles of niks hengel’. Voorzien van een helicoptermontage, Berlok vismeelvoer en een 10cm method onderlijntje. Dit is iets waar ik in Nederland veel vis mee vang, maar hier is het feitelijk kansloos. Ik had echter zoiets, omdat we er de hele dag gingen zitten kon het maar zo wat opleveren als je daar de hele dag lekkere dingen gaat brengen met je korf. De verbazing was dan ook best groot dat juist deze hengel als eerste vis opleverde. Een fikse voorn van een cm of 30 had zich vergrepen aan een witte Ringers + maiskorrel + dikke pier op de hair. Na nog een grote voorn werd het stil op die hengel.

Henk begon ondertussen ook met het vangen van voorns. Eigenlijk allemaal mooi formaat (25cm+). De kleintjes beleven gelukkig een beetje weg. De brasems lieten het helemaal afweten. Gedurende de ochtend bleven we beiden lekker doorvangen, maar alleen voorn. Tegen de middag zakte bij ons allebei de vangsten behoorlijk in. Op de alles of niks hengels experimenteerde ik er druk op los qua aas. Wel zorgde ik er altijd voor dat er wat natuurlijk aas bij zat (worm / mais), want dat dat is in Zweden simpelweg het gene wat je nodig hebt.

Van Berlok hadden we ook nog 4 smaken paste pellets gekregen, een soort kneedbare pellets. Dus geschikt voor de hair en voor aan de haak. Twee zoete varianten en 2 vis varianten. Ik weet zeker dat ik er op mijn method watertjes in Zwolle genoeg mee vang, maar hier werkt het helaas niet.

Op een gegeven moment ving ik een kleine voorn op de klassieke feeder, waardoor ik de ‘alles of niks’ hengel even uit het oog verloor. Toen ik weer keek, lag de lijn slap. Snel opdraaien en een enorme weerstand aan de andere kant van de lijn, grote vis! Henk en ik waren beiden gelijk scherp. Wat zou dit zijn? Te sterk voor een brasem, wellicht zeelt? Met veel moeite kreeg ik de vis naar de boot, maar deze bleef diep. Plotseling een schim aan de oppervlakte…. snoek. Pfff, een snoek van zeker 70cm had een gehaakt voorntje gegrepen (deze zagen we ook aan de buitenkant van de bek). Helaas was dat ook de laatste keer dat we de vis zagen, want daarna was de onderlijn doorgebeten. Spannend moment in ieder geval.

Wat later in de middag vielen de beten bijna helemaal weg op een sporadisch klein voorntje na. Henk besloot één van deze kleine visjes rond te laten zwemmen onder een snoekdobber. Wellicht kon hij nog een rover verleiden? Binnen 10 minuten ging de dobber inderdaad onder, maar helaas kon Henk de vis niet verzilveren.

Aan het eind van de middag kreeg Henk zo’n typische brasem aanbeet en kon eindelijk de eerste platte geland worden. In ieder geval begon er weer iets meer leven in het water te komen, dus besloten we het laat te maken vanavond. Wellicht dat de brasem in de avond echt los komt. Beiden vingen we nog verschillende voorns, maar pas tegen 18:00 ving Henk weer een fatsoenlijke brasem. Een mooie donkere die erg graag wilde knuffelen met Henk 😉

Kort daarna weer zo’n donkere slijmerd (al valt de slijm wel mee) met paaipukkels.

Is er dan eindelijk een school brasems gearriveerd? Helaas, het valt weer weg. Op een gegeven moment pakt Henk er 3 in nog geen 10 minuten en lijkt het los te gaan. Aanbeet zodra de korf de bodem raakt. Maar ook dan valt het weer weg. Zelf verspeel ik eerst een brasem en ik pak er toch ook nog 2.

Echt helemaal los komt het niet en tegen 21:00 besluiten we dat het mooi geweest is. Bij elkaar zit er naar schatting toch zo’n 20kg vis in het net. Naar het aantal uren niet echt veel, maar een goede ochtend met knappe voorns en een goede avond met (vooral voor Henk) de nodige brasem maken het toch nog een aardige vangst.

Opvallend was dat alles is gevangen op groot aas. Dus 2 of 3 hele dikke pieren, dat soort formaat. Ik had zelfs een voorn op het zelfhaaksysteem gevangen met 3 dikke pieren en een 10mm boilie. Deze vis van 20 cm had het voor elkaar gekregen om de boel te slikken (karperhaak maat 10!), echte slokkoppen.

Vandaag hebben we allemaal heerlijk ontspannen zitten vissen in ieder geval. Ik was blij dat kapitein Henk nu ook echt kon genieten van vissen i.p.v. alleen maar bezig te zijn met sturen. ’s avonds bij de Stuga dronken we nog even lekker een koud biertje en dan weer naar bed voor het volgende avontuur.

[wordt vervolgd]