Hemelvaartsdag 2013, na een aantal leuke visdagen dit jaar had ik eindelijk eens tijd voor mijn hoofd bevlieging: barbeel op de IJssel. Doordat ik teveel soorten visserij leuk vind is het er, op 1 minisessie na, nog niet van gekomen dit jaar. Kwestie van verkeerde prioriteiten stellen, maar zoals ik al zei: die andere visserijen zijn ook zo leuk!

Marco had aangegeven dat ie ook wel eens een keer mee wilde, dus dit keer niet allen op een krib. Nu nog een stek selecteren. In mijn sessies van vorig jaar heb ik de juiste stek nog niet gevonden, dus wilde ik het over een andere boeg gooien. Ik wilde het een stuk meer stroomopwaarts zoeken dan vorig jaar. Een bekende barbeelcrack met wie ik veel contact heb wees mij op een traject van de IJssel waar hij in het verleden veel barbeel had gevangen. Een ‘goed’ stuk dus. Twee avonden voor onze sessie ben ik even ter plekke geweest en wat bleek: hoog water! Ik wist het al, maar de meeste kribben stonden bijna of helemaal onderwater, wat nu? Na enig whatsapp contact kreeg ik een gouden tip: in de buurt zat een traject zonder kribben. Voordelen: er huist grote vis en je kan er makkelijk met 2 man naast elkaar zitten met 4 hengels. Nadeel: veel obstakels, dus kans op veel materiaal verlies. Aan de andere kant zijn de obstakels ook de reden dat er vis zit natuurlijk. De beslissing was snel gemaakt: hier gaat het gebeuren.

Donderdagochtend om 6:00 kwamen Marco en ik aan bij de afgesproken stek. Na een volbepakte wandeling van 5 minuten (militaire mars zoals Marco het noemt) kwamen we bij de stek en kon de opbouw beginnen. Marco had via marktplaats een schitterende tweedehands Korum Riviersteun voor een prikkie gekocht (jaloers!) en ik begon met het opstellen van mijn strandsteun . Beiden gingen we aan de slag met 2 hengels. Ik met mijn Korum Neoteric met en met mijn Shimano Beastmaster Barbel Power, beiden met de 1,75lb avon top. Als molens mijn Shimano Super Baitrunners XTR RA 6000 met 30/100 Shimano Technium nylon.

Marco had als hengels zijn Korum met 1,5lb avontop en zijn Shimano Speedmaster Heavy Feeder met 4oz top. Als molens een Korum Korum KXi freespin 60 met 30/100 nylon en een Preston PC-R Competition 6000 (geen baitrunner, maar met de slip los ging dat goed). Deze laatste was voorzien van gevlochten lijn en 30/100 voorslag. Vanwege de verwachte obstakels kon gevlochten lijn een risico vormen (schuren), maar toch proberen maar.

Omdat we in de volle stroming gingen vissen waren 180grams korven noodzakelijk om de boel op zijn plek te houden. Gelukkig had ik een hele voorraad van deze korven (gemaakt van krulspelden) meegenomen. Ver werpen was niet nodig, een meter of 15 a 20 en je lag op het talud, de plek waar we moesten wezen. Een beetje schuin met de stroom meegooien en praktisch gelijk de beugel dicht. De stroming doet de rest en de korf ligt op zijn plek. Als verdere montage een runrig systeem en lange onderlijnen (1,5 a 2 meter) van 28/100 nylon, karperhaak maat 8 of 10 en een hair. Één of 2 geurige pellets op de hair moest de vis aan de kant brengen. Als voer had ik 2 opties bereid:
optie 1: monkey-mix (geweekte en met “SonuBaits F1 Liquid Flavour” geflavourde pellets) die hard in de korf gedrukt wordt en een lang geurspoor afgeeft doordat het nauwelijks los komt.

Monkey-mix

Optie 2: Sonubaits Hemp and Halibut voer met verschillende diameters pellets en gekiemde Hennep geflavourd met SonuBaits “Barbel and Carp Liquid Enhancer” in “Hemp Cheesy Garlic” ‘smaak’ (stinktroep dus). Ook dit voer is lekker plakkerig en wordt hard in de korf gedrukt, zodat het slechts relatief langzaam loskomt. Het voer moet een geurspoor creëren en de grove delen blijven hopelijk gedeeltelijk liggen tussen grind en bodemobstakels.

Tegen 6:30 lagen de eerste korven al in de plomp en kon het vangstfestijn beginnen.


180grams korf? pfff, eitje!

Kopje koffie erbij en rustig afwachten. Toen we na ongeveer 3 kwartier de hengels voor het eerst weer ophaalden was de eerste vastzitter al een feit. Dat was te verwachten natuurlijk. Marco was al snel de eerste volledige montage kwijt en ik een onderlijn die vast zat. Ook de gevlochten lijn begon parten te spelen bij Marco, want bij de een rustige inworp met een stuk lood ipv korf klonk er een droge ‘knap’ en vloog het geheel de IJssel in zonder nog contact te hebben met de molen. Een zwak punt in de lijn dus, ergens tegenaan geschuurd? Wie zal het zeggen. Het eerste gedeelte van de ochtend zag je ons actief bezig met opnieuw optuigen…

En we tuigen maar weer eens op….

Tegen 9:00 eindelijk de eerste aanbeet voor mij. Geen dubbelklappende top of krijsende baitrunner, maar overduidelijk vis. Na de hengel opgepakt te hebben voel ik al snel dat dit geen barbeel kan zijn en inderdaad een halve minuut later kan Marco het net onder een brasem van 50cm schuiven. Niet bepaald het doel, maar gezien de rustige ochtend (qua vis) toch maar stoer kijkend op de foto.

Geen barbeel, maar gesterkt door het feit dat er in ieder geval vis zat gingen we verder. Ook was er relatief veel springende vis aan de oppervlakte, altijd een goed teken. De scheepvaart was behoorlijk aanwezig en soms kwamen de boten zeer dicht langs wat een enorme zuiging veroorzaakte. Daardoor werd ook duidelijk dat ik mijn steun niet goed had staan, want deze klapte vol voorover. Tja, ik ben nog niet helemaal ‘warm’ geloof ik.

Echte aanbeten bleven uit behalve af een toe een tik op de top die niet doorzette. Vlak voor het einde van de ochtend echter had ook Marco een duidelijke aanbeet. Wederom had een 50er brasem de pellet gevonden in de stroom. Nou ja, allebei niet geblankt en maar weer op de foto, want het was niet veel natuurlijk.

En zo visten we stug verder. Het viel Marco op dat het toch een wat ‘intensievere’ visserij is dan het standaard feedervissen. Je bent veel meer bezig met optuigen door het materiaalverlies. Ook onderlijnen moet je na elke keer ophalen zeer goed controleren op rafels en eventueel vervangen. Daarnaast hadden we veel last van drijfvuil. Na elke keer binnenhalen was je 5 minuten bezig een soort taai gras van de lijn te pulken. Ook beazen, korf vullen en inwerpen doe je niet vanuit je luie stoel, maar vanaf de wankele stenen. Tja, het is een aparte tak van de sportvisserij dat riviervissen, heerlijk 😉

Marco kreeg halverwege de middag nog een mooie aanbeet, maar bij het ophalen zat de korf muurvast. Na een hoop getrek kwam deze wonder bovenwonder ongeschonden naar boven, maar helaas was er geen vis gehaakt. Dit was het laatste wapenfeit en om 15:00 was het mooi geweest en konden we boel weer inpakken en terugslepen naar de auto’s.

Mijn eerste barbeelsessie van het jaar en Marco’s eerste barbeelsessie ever is helaas barbeelloos gebleven (oftewel Barbus Blankus), maar ik heb de stijve botten weer lekker los kunnen maken voor veel meer barbeeluren. Deze plek kan mijn aanwezigheid nog wel een paar keer verwachten, want ik heb er wel een goed gevoel over. Natuurlijk was het weer een gezellige dag die voorbij gevlogen is, dus Marco wederom bedankt.