Op zaterdag 27 april ben ik met 3 vismaten weer eens naar betaalwater ’t Mun in Appeltern gegaan om daar de nodige karpers en steuren te gaan vangen. Samen met Marco, Michael en Robbert hadden we om 7:00 afgesproken bij vijver 8. Ondanks dat de a15 afgesloten was kwamen Michael en ik toch precies om 7:00 aan, alwaar Marco al op ons aan het wachten was. Ook Robbert kwam aanrijden en we waren compleet. We besloten om eerst even naar de kantine te lopen om kaarten te halen. Officieel gaat het pas om 8:00 open, maar aangezien we al mensen zagen besloten we te kijken of er al koffie klaarstond. De eigenaar / opzichter echter liet ons op niet misteverstane wijze blijken dat dat zeker niet het geval was…..nou, opbouwen dan maar.

We waren op dat moment de eersten en we konden dus zitten waar we wilden. We besloten de plek te kiezen waar we de wind in de rug hadden, waarbij we ook nog eens achter een dijk zaten, dus helemaal windvrij met een beetje geluk. Om 7:30 hadden we allemaal de lijnen te water en kon het karper en steuren bacchanaal beginnen. Alle vier visten we met de method of de pelletfeeder gevuld met geweekte pellets. Robbert had daarnaast ook zijn penhengel paraat liggen.

Om 8:00 was er nog geen vis gehaakt en besloten Michael en ik even naar de kantine te gaan om kaarten te halen. “nou, zal je zien dat ze vis gaan vangen” grapten we nog….. Toen we een kwartiertje later terug kwamen stond Marco inderdaad met een kromme hengel. Hoppa, de eerste steur van de dag was een feit. Een lekker begin voor Marco.

Vlak daarna kon ook Michael zijn eerste spiegeltje landen.

Ook bij Robbert kwam de vis binnen en zoals wel vaker moest ik even wachten, maar gelukkig had ik voor 9:00 mijn eerste schubkarpertje binnen.

Ondertussen had Michael een aanbeet gehad en al snel werd duidelijk dat dit een steur moest wezen van mooi formaat.

Waarschijnlijk is het drillen van een duikboot net zo moeilijk, want pas na een kwartier kon hij het net onder een moddervette steur schuiven. 112cm schoon aan de haak!

Tijdens de dril van de steur van Michael haakte ook Robbert een steur vlak voor de kant op de pen. Het was een mooie 80er. De steuren zijn echt de grote vechters van deze vijver.



Schitterende primitieve kop

Zo, vlak na 9:00 en al 3 vissers met steur en de nodige karpers, dat gaat de goede kant op. Iedereen had z’n vissen gevangen op verschillende boilies / pellets en zelf was ik ook wat aan het afwisselen, maar afgezien van de kruiskarper was het rustig.

Na 9:00 haakt en land Marco alweer z’n tweede steur. Weer een mooie 80er

Bij mij bleef het nog steeds rustig en besloot ik mijn blik Unox SMAC open te maken. In het verleden heb ik daar goede resultaten mee geboekt op ’t Mun. En ook vandaag was dat een slimme zet. Vlak na ingooi haakte ik mijn eerste spiegel van 55cm.

Daarna ging het los. De SMAC was een gouden greep want tussen 9:30 en 12:00 ving ik 7 spiegelkarpers. De grootste was 63cm. Bij deze vis is ook meteen duidelijk waarom je niet met 3ponds karperhengels en gevlochten lijnen op deze vijvers moet gaan vissen. De bek was behoorlijk beschadigd. Helaas gebeurt het toch best vaak met ‘vissers’ met lomp geweld dit soort vijvers gaan bevissen. Nergens voor nodig.


SMAC op de hair, topper van de dag

Ook Robbert ving continue door. Hij viste niet met SMAC, maar met tuti-fruti mais. Gewoon mais, maar dan mierzoet en fel oranje. Wat er inzat weten we niet, maar het deed wel wat met zijn handen.

Afwisselend op de pen onder het kantje of met de feeder.

Marco besloot helaas echter zijn verdere ochtend door te brengen met het verspillen van vis. Veel aanbeten en ook haken van vis, maar de één na de ander vloog er af. Op een gegeven moment vielen de beten ook weg en een kniezende Marco was het resultaat.

bij Michael verliep de ochtend verder ook rustig, maar na de middag besloot hij toch ook maar eens een blokje SMAC aan de hair te doen. Niet veel later stond hij weer met een kromme hengel. Verdomt, is dat dan het wonderaas van de dag?

Toen ik vlak daarna ook weer een spiegel op de SMAC pakte, was voor Marco ook de maat vol. ‘Hier met die stinktroep!’. Eerste worp op de stek die Marco had onderhouden vlak voor de kant leverde binnen 5 minuten een aanbeet op. En jawel, gelijk weer een steur. Helaas verspeelde Marco deze mooi vis, maar even later kwam er weer een aanbeet en ook dit moest wel steur zijn.

Ja, dat doet wat met je hengel zo’n steur

Na ruim 10 minuten bleek dat inderdaad zo te zijn en mocht ook Marco een ruime meter steur landen van 110cm. Weg was mijn kniezende buurman 😉

Robbert ving ondertussen vrolijk verder met zijn tuti-fruti mais. Michael en Marco landen nu met enige regelmaat vis. Bij mij echter wordt het gedurende de middag wat rustiger. Ik heb de beste stukken SMAC zeker aan de heren gegeven. 😉

En zo vissen we de dag rustig uit. Heel bijzonder is dat we de hele dag ook met zijn vieren zijn gebleven. We hadden de vijver voor onszelf.

Robbert is net als de vorige keer weer degene die zonder oponthoud heeft doorgevangen. Als eindresultaat heeft hij zo’n 20 a 25 vissen waaronder zo’n 4 of 5 steuren.
Marco heeft 3 steuren en 5 karpers, Michael 1 steur (dagrecord qua lengte) en 10 karpers en ik mag afsluiten met 12 karpers. Geen steur voor mij helaas.

Allemaal hebben we ook de nodige vissen verspeeld, dus we hebben een heerlijk actief dagje gehad. Er is geen uur voorbij gegaan zonder vis voor één van ons. SMAC was uiteindelijk de grote verlosser. De bizarre tuti-fruti mais van Robbert was zijn grote vanger.

Heren, bedankt voor deze geslaagde dag.