Net als vorig jaar wilden Marco, Henk en ik het witvisseizoen ‘openen’ op de Neder-Rijn. Zoals de vaste lezers weten heeft Henk daar een sta caravan aan het water. Eigenlijk wilden we dit een paar weken geleden al doen. Helaas gooide het slechte weer toen roet in het eten. Toen maar verplaatst naar 2e paasdag, want dan is het vast een stuk warmer……

Voorjaar 2013 wil echter maar niet op gang komen en dus was de voorspelling nog steeds 6 graden, helder en niet teveel wind. Henk had de 2 dagen voor onze komst ook al gevist (in de sneeuw) en de vangsten waren mager (paar brasems en een winde). Henk hield ons op de hoogte en de twijfel sloeg toe, gaan we / gaan we niet? Het water was nog zeer koud (graadje of 5), maar zondag had Henk nog een bijzondere vangst: een barbeeltje van 30 cm! Dat gaf de doorslag: het gaat door.

Om 6:30 reed ik weg, maar ik moest eerst krabben!! Wat een rot voorjaar. Maar toch vol goede moed richting Eck en wiel en tegen 8:00 was ik ter plaatse. Marco arriveerde kort erna en Henk verwelkomde ons in zijn verwarmde caravan met koffie. Een goed basisstation is natuurlijk een must op zo’n dag. Na de koffie even de zooi naar het water slepen en met z’n drieën naast elkaar konden we mooi tussen 2 kribben vissen. Gezien het weer van de laatste tijd en de watertemperatuur waren de verwachtingen zeer laag. Mijn voornemen was dan ook: elke vis op de foto!!!

We begonnen alle drie gewoon met één hengel op de klassieke manier. Dus gewoon een simpel feedervoer met wat casters, hennep en een beetje mais. Maden / caster / maiskorreltje / pier aan de haak en gaan. Simpel en hopelijk doeltreffend. Het was koud, maar de zon scheen en met de weinige wind was het goed uit te houden. Relax onderuit in onze Korum tronen kon het grote wachten beginnen. Met enige regelmaat wat voer brengen en hopen dat de zon stiekem toch nog warmer ging worden als voorspeld.

Vol verbazing was ik toen na een half uur de top van mijn feeder begon te tikken. Rustig aanslaan en hangen!! Dat ging sneller als verwacht. Helaas verspilde ik deze vis na een korte dril. Het was duidelijk het slome gebonk van een brasem. Balen, want op dit soort dagen is elke vis een bonus. Gevangen op één van de klassiekers onder het aas: made icm met een caster.

Maar vlak daarna: Marco met een kromme hengel er is dus toch leven.




Deze vis wordt gelukkig wel geland (zonder al teveel tegenstand). Een mooie stevig brasem is voor Marco, wel een enorme bleekscheet. De vis moest van ver komen. Een meter of 70 ver en in diep water. Bij normale temperaturen hoef je dat soort afstanden niet te vissen hier. Gevangen op de combi van een worm met een maiskorrel

Verdere aanbeten blijven uit, dus om de kansen te vergroten besluiten Marco en ik ook maar een tweede feeder in te zetten. Tegen beter weten in zet ik de helicopter montage in met een crab pellet. De korf gevuld met een hemp / halibut voer.

De wind begint aan te wakkeren en dus tijd voor koffie in het verwarmde basisstation. Na de koffie beide voerplekken nog wat aanvoeren en de helicopter montage voorzien van een gele Ringers boilie. Na 5 minuten een terugvaller en de vis heeft zichzelf al gehaakt. Zonder al teveel tegenstand laat ook deze vis zich naar de kant dirigeren, alwaar het smurf blauwe landingsnet hem / haar het droge optakelt. Zelfs met deze temperaturen zijn die Ringers boilies bruikbaar! Ook deze vis kwam van een meter of 60 / 70.

Helaas is de wind nu echt aangewakkerd en deze komt schuin vanaf het water recht in ons gezicht. Dat wordt er niet warmer van zoals je aan de hoofden kan zien 😉

Verdere aanbeten blijven uit. En we wisselen rustig wat door met de aassoorten. Door de wind wordt het inwerpen ook wat lastiger. Tijd voor de lunch om de verkleumde botten weer wat rust te gunnen.

Na de lunch vissen we een uurtje of 2 door, maar de kou begint de dames parten te spelen. Ze hebben geen zin meer. Kunnen ze eindelijk vissen, krijgen ze het koud? Ok, de vangsten zijn natuurlijk ook niet al te best. Henk heeft zelfs geen enkele aanbeet gehad. Ik werp nog 1x in met een made / caster / worm cocktail en tijdens het opruimen (natuurlijk) een rustig tikkende top en toch nog een vis.

Rond 15:15 bespreken we nog wat na in de heerlijk verwarmde caravan. Een taaie dag zoals verwacht. De wind heeft het eigenlijk het meest verpest. Als die even stil viel was het namelijk gelijk lekker zo in de zon. Zoals altijd was het echter weer oergezellig. Volgende keer weer 20 graden mannen!