Op 24 maart 2012 zijn Marco en ik door witvisforum genoot Henk uitgenodigd om samen met hem op ‘zijn’ camping te komen vissen. De camping ligt in het plaatsje Eck en Wiel in de Betuwe aan de Neder-Rijn. Henk heeft daar samen met zijn vrouw Marion een stacaravan aan het water. Gedurende de zomer zitten zij daar elk weekend. Echt een perfecte plek, om jaloers op te zijn. De meeste visavonturen die jullie lezen van Henk vinden op die camping of in de buurt plaats. Henk heeft er namelijk ook een bootje liggen. Witvis, snoek, baars, snoekbaars, paling en zelfs barbeel. Henk kan zich daar helemaal uitleven op visgebied.

Enkele maanden geleden zaten wij naast elkaar op de witvisforum dag op ’t Mun en toen hadden we het er al over. Ergens in december hebben we via het forum de afspraak al vastgelegd om 24 maart te gaan vissen. En wat een planning, want beter weer hadden we ons niet kunnen wensen. Een heerlijk zonnetje, nauwelijks wind. Een perfecte lentedag.

Iets na 8:00 waren Marco en ik al ter plaatse en kon het uitladen van de zooi weer beginnen.

Henk was zo vriendelijk geweest de avond van te voren al voor te voeren, want zijn hoofddoel van vandaag was om Marco en mij zoveel mogelijk vis te laten vangen. De verwachtingen waren dus hoog. We hoopten allemaal op winde’s, want volgens Henk miegeld het daarvan.

Henk had z’n spullen al op de plek staan en was rond 8:30 aan het vissen. Marco een kwartiertje later en tegen 9:00 was ook ik eindelijk klaar (altijd traag). Op aanraden van Henk hadden we rijke voeren gemaakt. Gewoon een basis feedervoer met veel toevoegingen: maden, casters, mais, pellets en hennep. Henk en ik zaten op de steiger, Marco had zich gesetteld op de kop van de krib. Marion had koffie voor ons gezet, dus genietend daarvan gingen we van start.


op de foto’s lijkt het misschien ver uit elkaar, maar we konden gelukkig redelijk makkelijk ouwehoeren.

Mais op de hair was volgens Henk het best lopende hier, dus daar zetten we als op eerste op in. 12/100 onderlijn, haakje 14. Redelijk licht vissen dus. We hoefden niet ver te werpen een metertje of 20 was het denk ik. Henk wist ons precies te vertellen hoe de bodem verloopt. Marco viste aan de andere kant van krib, maar ook daar wist Henk hoe de bodem liep. Ja, da’s handig zo’n boot met dieptemeter.

Allemaal een mooie voerplek aangelegd en vissen maar. Henk had vanaf het begin al kleine tikken op de top en sloeg een paar keer mis. Op een gegeven moment verspeelde Henk ook nog een mooie (waarschijnlijk winde). De vis was er wel, maar het was allemaal erg rustig. Kleine tikjes bij Henk en Marco, bij mij zelfs helemaal niks. Pas tegen 10:30 verzilverde Marco z’n eerste vis. Geen winde , maar een mooie maatse brasem. Geen record, maar wel een puntgave ietwat bleke vis. Het was de eerste en aangezien het niet echt lekker liep, gelijk maar op de foto gezet (ja, jongens jullie weten hoe ik ben).

Vlak daarna kon ook Henk gelukkig z’n eerste brasem verzilveren.

De mais werd afgewisseld met een vispellet of een combi daarvan met enige regelmaat brachten Henk en Marco nu vis in het net. Ik bleef nog op de 0. Tegen het eind van de ochtend hadden zei beiden een stuk of 4 a 5 vissen en ik stond op 0. Gelukkig was daar dan toch die verlossende aanbeet en kon ook ik een 49er landen. Gevangen op een 8mm halibut pellet en een maiskorrel. Gelukkig kent Marco mijn vis-op-de-foto fetish, dus vanaf de krib heeft ie me toch nog even geknipt.

Toen begon er er voor mij een inhaalslag. Het begon te lopen en binnen 3 kwartier wist ik nog 3 platte jongens te landen en 2 te verspelen. De grootste was 56cm. Alle gevangen brasems waren trouwens voorzien van paaipukkels. Tegen 12:30 viel het echter weer stil.

Bij ons allemaal was het nu bikkelen. Beetje voeren, beetje aas wisselen, maar zonder mais gebeurde er helemaal niks, dus dat was wel een sleutel aas. Op een gegeven moment kreeg Marco van Henk zijn ‘geheime’ recept voor door het voer: gemalen garnalen schillen (stinkende troep). Dat dat werkt bleek wel, vanaf dat moment begon het voor hem weer te lopen en was Marco was de enige die regelmatig vis binnenhaalde (of verspeelde). Echt niet elke 10 minuten of zo, maar meer dan Henk en ik.

Henk had ons reeds gewaarschuwd dat het vanaf 13:00 tot 16:00 ongeveer rustig zou worden met de aanbeten en dat klopte dus wel. Al wist ook Henk er af en toe toch ook nog één te vangen.

Hij was wel bang om z’n net nat te maken, ouwe ‘handlander’.

Bij mij was het heel erg rustig geen aanbeten of vis alleen maar genieten van het weer. Al was er wel een fris briesje opgestoken. De jassen moesten toch aan. Tussendoor kwam Marion nog even kijken en koekjes uitdelen, dus ik kwam de dag wel door gelukkig.

Vlak voor vieren dan maar eens een maiskorrel en een worm op de hair (Marco ving daar op dat moment ook z’n vissen mee). En vrijwel direct kon ik eindelijk weer een brasem van 43 cm landen (ja hoor, is tie weer met z’n foto’s van brasems…)

Opnieuw beazen en een kwartier later een mooie platte van 53 cm.

Voor mij was dat ook gelijk het laatste wapenfeit op vangstgebied. Marco begon rond 16:30 z’n spullen op te ruimen, maar trok er toch nog even een mooie brasem uit. Vlak voordat Marco vertrok hebben we Henk nog even een echt Bilthovens kruidenbittertje gegeven om deze dag te verdrinken ;-). Tegen 17:30 vonden Henk en ik het ook welletjes en kon de boel weer ingepakt worden. Eindstand was zo’n 15 brasems voor Marco en nog 4 lossers. Henk stond op 10 en nog een stuk of 3 lossers. Ik had er slechts 6 en 2 verspeeld, maar gelukkig wel de grootste met 56 cm.

Qua vangsten was het niet wild als je bedenkt dat we daar een hele dag gezeten hebben (maar een stuk beter dan op het ARK een maand geleden). En natuurlijk was het weer bere-gezellig. Ik kan me geen betere start van het seizoen bedenken. Dus Henk: bedankt voor de mooie dag die je ons bezorgd hebt en de goede adviezen. Je visgids kwaliteiten zijn prima. Je kent het daar op je duimpje. Van de zomer nog een keer?