Zaterdag 26-11-2011 moest mijn vismaat Marco in de buurt van Zwolle zijn voor familie ‘verplichtingen’. Om daar nog een beetje onderuit te komen leek het hem leuk om met mij eens op jacht te gaan naar zoetwaterplatbektekkels (oftewel snoek). Genoeg water hier in en om Zwolle. We besloten te beginnen in de Zwolse nieuwbouwwijk Stadshagen. Het stikt daar van de sloten van een meter of 6 breed met veel zijsloten en bruggetjes. Ook staat het in verbinding met polder water en ‘Het Zwarte Water’.

Om 10:00 hadden Marco en ik afgesproken op de parkeerplaats van een kerk. Dat vonden we wel toepasselijk. Eerst even een kop koffie gedronken uit het thermoskannetje en gaan met die banaan. We konden alle kanten op, want de sloten waren overal. We besloten te beginnen bij een grote duiker die onder de weg doorliep en met een lange stenen muur in het water. Van daaruit liepen we verder. Na, ik gok 20 a 30 minuten, had Marco z’n eerste vis. Een klein snoekje van een cm of 40 of een Spro swimbait in een natuurlijke kleur.

Gesterkt door dit redelijk snelle succes struinden we verder. Behoorlijk wat plantenmateriaal haalden we telken naar binnen. Soms zelfs nog groen. Het is duidelijk vrij zacht weer geweest de laatste tijd. De waterstand was laag, maar het was goed te doen.

Na deze vis bleef het rustig echter. We wisselden allbei lekker door met het aas, maar het maakte geen verschil. Marco dacht nog wat aanbeten gevoeld te hebben, maar kon ze niet verzilveren.

Tussen 12:00 en 12:30 zijn we weer terug naar de auto gegaan. Eerst weer een kop koffie om de spieren op te warmen . Daarna gingen we naar een tweede stek in de hoop dat het daar beter ging: de polder van Mastenbroek.

Daar aangekomen konden we de auto mooi parkeren (ook weer bij een kerk) bij een ideale plek: een S-bocht in een lange wetering met een bruggetje, een duikertje een half gezonken roeiboot.

Binnen 5 minuten haalde Marco vis nummer 2 daar uit het water, vlak voor de S-bocht. Een snoekje van tussen de 50 en 60 cm. Ook weer op de Spro swimbait.



In de die S-bocht wisten we verder geen vis meer te vangen en nadat we even gelunched hadden (Marco had zelfs verse jus meegenomen, hoe luxe wil je het hebben!),zijn we de wetering af gaan lopen. We konden echt kilometers ver indien nodig.

Zoals jullie zien was het hier in het open veld behoorlijk winderig. Verre zijwaartse worpen waren dan ook geen enkel probleem. Het hele stuk vingen we beiden geen vis, maar rond 15:00 was daar dan eindelijk de verlossende aanbeet voor mij. Ik dacht eerst dat ik vastzat, maar gelukkig kwam er beweging in de lijn. Een wittige schim kwam naar boven, SNOEK!! en toen……. los!! NEEEEE, de verlosser werd dus een losser. Het was geen grote, ik schat tussen de 50 en 60 cm. Hij pakte m’n zilver kleurige ‘Belly dog’ van Commoran.

Stevig balend en krachttermen brakend die niet echt netjes waren in de buurt van die kerk, begonnen we weer aan de terugtocht naar de auto’s. We besloten die S-bocht nog even een halfuurtje af te vissen (was ook lekker in de luwte), maar ook daar wisten we geen vissen meer op de kant te brengen.

Een taaie dag, qua vissen dan. Aan het gezelschap lag het niet in ieder geval. Marco, bedankt voor de gezelligheid. Dat gaan we nog eens over doen, maar dan bij jou in de buurt en met meer vis.