Na een drietal visloze snoeksessies had ik vandaag weer genoeg moed verzameld om het nogmaals te proberen. Het moet en zal me lukken!! Afgelopen weekend moest ik op een Zwols industrie terrein zijn en daar zag ik tot mijn verbazing mooie watertjes, waar het riet weggemaaid was. Daar besloot ik het te proberen. Wat eerder weggegaan van het werk en snel naar huis om daar eerst mijn wintervis-outfit aan te trekken: lange thermo onderbroek, skibroek, dubbele truien en een wintersport jas. Kortom: ook handig voor het vissen zo’n ski outfit

Om 15:00 stond ik aan het water, dus toch zo’n twee uur te gaan voordat het donker wordt.

Bij de aanblik van het water had ik gelijk een goed gevoel. Veel rietresten, takken in / boven het water en er zijn wat bruggetjes. Hier moest het lukken. Ik hoopte stiekem op een snelle vis (in de eerste 10 worpen of zo), maar dat bleef uit. Gewoon vrolijk doorstruinen maar. Door al die kleding had ik het niet koud, dus ik kon het goed volhouden. Ik viste steeds ongeveer een kwartiertje of zo met een aasje voordat ik doorwisselde. Na een half uurtje kwam ik bij het eerste bruggetje aan.

Het water stond vrij laag en zonder al teveel capriolen kon ik op dat stuk beton onder de pijlers staan (tussen de kant en dat stukbeton stond ook maar 15 cm water). Op dat moment kwamen er 2 trollers voorbij in een bootje. Ook zij hadden niks gevangen. Helaas raakte 1 van hen vast onder de brug waardoor ze nog even fijn met hun bootje heen en weer gingen crossen om hun kunstaas te redden. Eventueel aanwezig snoek was nu op z’n minst verstoord . Dat is toch jammer bij zo’n potentiële hotspot. Verder vissen en doorwisselen met aas maar weer, want ik had nog een behoorlijk stuk te gaan.


Vanaf de brug: heel in de verte zie je de trollers nog in de mist verdwijnen

Zo langzamerhand begon mij weer het gevoel te bekruipen dat dit weer een blanksessie ging worden. Nee, nee, wegdrukken die gevoelens. Het is goed snoekweer, ‘snoekig’ water, dit komt goed. De trollers komen op een gegeven moment ook weer terugvaren. Ook zij hebben geen succes.

Aha, nog een goed plekje een soort gemaaltje met ook nog wat bomen er naast. Hier gaat het dan lukken!!

Helaas ook niks, maar er doemt weer een brug op uit de mist. Ik loop daar maar direct heen, want er volgt nu een stuk water, waar het riet niet gemaaid is.


Deze brug maak ik ook maar m’n keerpunt, want het is al na vieren. Op onderstaande foto kan je zien dat het water nog veel verder loopt, maar er is nog wel veel riet.

En dit is dus echt aan de rand van een industrieterrein

Op de terugweg kom ik nog langs een soort vijver met veel riet. Aan de kant waar ik sta kan ik nog mooi een paar worpjes langs het riet gooien, maar weer niks.

Verder langs het vaartje dan maar. Ik werp nog wat bij de ‘hotspots’, maar zonder resultaat. Aangekomen bij het ‘eerste’ bruggetje zie ik tot mijn verbazing dat het stuk beton waar ik net nog op stond, nu onderwater staat. Het water is zo’n 10 cm gestegen!

Nog wat worpen en aaswissels later sta ik weer bij het beginpunt. Het is stipt 17:00. En het is weer gelukt: GEBLANKT!!
Wat is dat toch? Het weer was volgens mij goed het water op het oog ook. Wellicht wat te laag water? Als iemand nog ideeën heeft?

Zo moeilijk is dat kunstaasvissen toch niet? Ik heb nog niet echt veel kunstaas, maar ik heb wel van alles wat. Ik mis alleen nog wat lichte jerkbaitjes en ik wil nog wat meer ‘kleurcombinaties’ van bepaalde aasjes. Op onderstaande foto de ‘collectie’. De dingen op de deksel heb ik allemaal de revue laten passeren vandaag.

Excuses voor dit visloze verhaal. Ik hoop dat de sfeerfoto’s wat goed maken.