Najaarswedstrijdje op de Poele

Na een paar slechte wedstrijden in oktober durfde ik het 13-11-2021 weer eens aan om een wedstrijdje te vissen op visvijver de Poele in Ane. Het betrof er hier één uit een serie van losse wedstrijdjes georganiseerd door de eigenaar (Rick Speth) en 3 vaste vissers van dit water (Jan Pullen, Ronny schoemaker en Joop Derksen). De Poele is een beetje mijn ‘thuiswater’, maar in de wedstrijden krijg ik het daar meestal niet voor elkaar. Vooral nu de koudere temperaturen zich weer aandienen is het lastig vissen. Wat natuurlijk ook weer de uitdaging is.

Vandaag waren er 13 deelnemers die om 8:30 allen aanwezig waren voor de loting. Voor mij ondertussen een hoop bekende gezichten en ook een hoop goede vissers die je niet zomaar even verslaat. Na de loting vond er weer een ware volksverhuizing plaats van mannen die met hun hele hebben en houden naar hun visstek vertrokken.

Ikzelf had vandaag stek 11 aan de boskant. Één van de diepste stekken van de vijver en net geen kopstek. Door het beperkte aantal deelnemers had ik wel de stek rechts van me leeg. Zoals gebruikelijk de laatste tijd in de wedstrijden ben ik één van weinigen die alleen met de feeder vist. Dat werkt vaak heel goed, maar ik heb wel geleerd dat de vaste stokkers in dit jaargetijde toch vaak in het voordeel zijn, omdat ze heel precies kunnen vissen.

Vandaag had ik 3 hengels klaargemaakt: een feeder geclipt op 8m met een kleine guru 18grams hybrid feeder. Een tweede hengel met dezelfde montage op 15m (de maximale afstand) en tenslotte nog een feeder met een Preston ICM montage op 15m. Een voor de winter zeer geschikt systeem, omdat je daar heel snel kan wisselen van loodje, mini gaasfeeder, madenkorfje of pelletfeeder. Deze zijn allen zeer klein van formaat en licht van gewicht. Dit was de zogenaamde ‘zoekhengel’. Dus als de beten er helemaal uit zijn, dan daarmee op verschillend aftanden gaan zoeken naar de vis. Alle hengels voorzien van de lichtste 0.50oz topjes, zodat ook voorzichtige indicaties gezien worden.

De aastafel was toch nog best wel vol, maar wel aangepast aan de najaar omstandigheden. Als voer dit keer een donker schraal zoet voertje (Dynamite Baits Swim Stim F1 Dark Cool Water). Aangemaakt in een veel kleinere hoeveelheid dan in de zomer. Daarnaast ook geweekte 2 mm pellets van hetzelfde merk (ook cool water, ‘low feed’). Tenslotte nog wat dode en levende maden, wat pellets en een bakje expanders die de hele nacht geweekt hadden. Ook de ‘smeerseltjes’ (korda goo, Sonunbaits lava / haze) waren weer eens uit de tas gehaald. Of het echt heilig is? Ik denk het niet, maar onder bepaalde omstandigheden heb ik het gevoel dat dat soms net die ene vis over de streep kan trekken in de winter / het najaar.

Iets voor 10:00 was iedereen klaar met de opbouw en dus begonnen we iets eerder. Mijn strijdplan was beginnen op de 8m lijn met grondvoer in een hybrid feeder voorzien van een korte 5cm onderlijn met een Guru Kaizen haak (maat 16). Aan die haak 1 dode made. Dan zoeken naar de vis (links, rechts midden) en van daaruit eventueel verder er in (dus verlengen naar 9 of 10 meter bijvoorbeeld). Tegen alle verwachtingen in leverde de eerste inzet binnen 2 minuten al vis op. Dat geeft vertrouwen. Even later ving mijn buurman ook al snel zijn eerste vis.

Zouden we dan net die hoek geloot hebben waar de vis lag? Voor mij leek het daar wel op, want het eerste uur kon ik 4 vissen landen. Wat op deze vijver onder deze omstandigheden erg goed is. Ik moest wel afwissen qua stek (links/ rechts / midden), maar alles kwam wel van 8m. Volledig in lijn met mijn initiële plan dus. Fijn als zoiets werkt.

Na dat eerste uur echter zakte de beten weg. Tussen 11:00 en 12:00 kon ik nog 1 vis landen toen ik verlengt had naar 9 meter. Wat ik kon zien van de rest van de vijver deed ik het met 5 vissen helemaal niet zo slecht. Het waren echter niet de grootste en er was natuurlijk nog wel een tijd te gaan (er werd gevist tot 15:00). Mijn buurman in de hoek deed ook redelijk mee met ca. 3 vissen.

Na 12:00 begon voor mij in ieder geval de schraap en zoek fase. Hoewel het grondvoer met 1 dode made mij het meeste vertrouwen gaf in de ochtend ben ik toch ook nog wat uitstapjes gaan maken naar andere methoden in de hoop dat dat vis opleverde. Dus verder er in, loodje met een maiskorrel, pelletfeeder met een expander, verschillende afstanden etc. Uiteindelijk kan ik er kort over zijn: het hielp niet. De rest van de wedstrijd heb ik nog 2 vissen bijgevangen en 1 gelost. Deze vissen kwamen uiteindelijk ‘gewoon’ van de 9m lijn met grondvoer en 1 dode made. Dus eigenlijk waar ik mee begonnen was.

Mijn buurman (Jan Pullen) links in de hoek liep iets op mijn voor, maar niet veel….. totdat de laatste 45 minuten aanbraken. Toen kreeg hij de vis aan de praat in de margin waarbij hij in korte tijd een aantal vissen wist te landen waaronder 2 enorme karpers van ca 6kg per stuk. Knap werk gezien de neiging van deze vissen om direct het riet in te duiken.

Om 15:00 was het afgelopen en kon de balans opgemaakt worden. Iedereen klaagde over de slecht vangsten. Qua aantallen zat ik vrij gemiddeld, maar na de weging bleek dat mijn vissen toch wat aan de kleine kant waren en moest ik het doen met 10840 gram. Niet al te best, maar niet laatste in mijn vak in ieder geval ;-). Mijn buurman Jan Pullen wist met zijn eindsprint de vakwinst in vak B in ieder geval veilig te stellen. De buurman aan de andere kant (Daniel Hiemstra) had de 2e plek. Aan de overkant in vak A pakten Wim Meulman (1) en Gerrit Evers (2) de prijzen met slechts 400 gram verschil.

Dit is de volledige uitslag (Let Op: stek 1 t/m 9 is vak A, Stek 10 t/m 17 vak B.):

Al met al een taaie visdag (zoals verwacht), maar gelukkig kon ik toch nog redelijk meekomen qua aantallen. Ik ben niet tevreden over de vangst, maar heb wel het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb. Er zijn nog wel wat verbeterpunten, maar ik ben aardig op weg. Of ik wedstrijden al kan winnen betwijfel ik, maar er is vooruitgang.

Gelukkig was het wel een mooie rustige herfstdag (geen wind en geen regen) met een gezellige club vissers waar plezier voorop staat. Dus organisatie: bedankt en tot de volgende!

Commercial wedstrijd op de Poele met ‘Feedergroep Elburg’

Ook al heb ik al een tijdje niks meer gepost, de ‘vaste’ lezers van mijn blog hebben waarschijnlijk wel gemerkt dat mijn visserij de laatste tijd langzaam verschoven is naar karper visserij op zogenaamde commercials. In 2020 ben ik zelfs begonnen met wedstrijden (iets wat ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden). Helaas was 2020 en een gedeelte van 2021 de slechtste periode daarvoor, omdat Corona om de hoek kwam zetten. Ik heb echter wel veel uren kunnen maken en de benodigde technieken kunnen verfijnen. Dus nu de wedstrijden weer beginnen kan ik hopelijk een beetje meekomen met de ervaren jongens.

Zaterdag 26 juni was het tijd voor de eerste wedstrijd op visvijver ‘De Poele’ in Ane. Ik mocht als gast meevissen met ‘Feedergroep Elburg waar vismaat Michaël lid van is. Dit is een clubje enthousiaste (voornamelijk) feedervissers die meerdere keren per jaar onderlinge wedstrijdjes houden. Meestal op open water, maar 1 of 2x per jaar op een commercial. Hoewel het woord ‘feeder’ in de clubnaam zit, betrof dit een vrije hengel wedstrijd. Er werd gevist van 8:30 tot 12:00, dan wegen en na een pauze weer vissen van 13:00 tot 16:00. Tegen 6:45 reeds was ik ter plaatse, omdat ik altijd veel tijd nodig heb om op te bouwen. Ik was niet eens de eerste, waarschijnlijk hadden meer deelnemers last van vangdrang.

Vandaag mocht ik plaatsnemen op stek 4 en Tegen 8:00 stond mijn set klaar. Ook de meeste andere deelnemers waren al klaar en stonden een praatje te maken. De ‘laatkomers’ waren nog druk met de opbouw.

Volgens planning gingen de lijnen om 8:30 te water. Zoals verwacht waren de meeste vissers voorzien van een feeder en een enkeling van een waggler hengel. Verbazingwekkend genoeg was niemand op de vaste stok. Zelf had ik een feeder voor de 15m lijn en voor de 9m lijn. Daarnaast nog een waggler hengel en een hengel met een ‘slow-sink’ methodfeeder (method feeder zonder lood die langzaam zinkt op het voer). Mijn aastafel was voornamelijk gebaseerd op pellets.

Binnen 3 minuten had ik mijn eerste vis op een hybrid feeder met micropellets en een oranje wafter. Nr 2 melde zich weer 2 minuten later, maar deze loste helaas. Na nog 1 vis viel deze lijn stil. Om mij heen werden ook al de eerste vissen gevangen. Op de Poele is het altijd ‘spannend’ hoe de vis reageert op veel hengeldruk en leefnetten in het water, maar gelukkig kregen de meeste deelnemers wel vis op de kant.

Mijn bodem visserij viel helemaal stil, dus tijd om te schakelen. Ik besloot de ‘slow sinking waggler’ te proberen (waggler die langzaam zinkt op het gewicht van het aas). Hiermee vis je diverse waterlagen af. In eerste instantie werkte dit niet, maar nadat ik overschakelde naar een donkerrode 8mm pellet i.p.v. een bruine begon het te lopen en ving ik regelmatig vis. Op dat moment was ik één van de weinigen (van wat ik kon zien) waar het goed liep, dus zeer tevreden. Al met al had ik 6 vissen in het eerste uur, wat ik voor de Poele in een wedstrijd prima vind. Helaas viel het daarna stil. Om mij heen waren de meeste vissers ook wel aan het worstelen, maar her en der werd er wel vis gevangen.

Mijn linker buurman in de hoek zag ik met regelmaat vis in de margin vangen. Dat probeerde ik ook, maar dat kwam niet op gang. Uiteindelijk heb ik bijna een 1 uur lang op geen enkele manier vis op de kant gekregen, wat ik ook probeerde. Daarna volgde af en toe een vis. De laatste 3 kwartier begon de slow-sink waggler gelukkig weer resultaat op te leveren, waardoor ik de ochtend uiteindelijk afsloot met 13 stuks. Daarnaast had ik ook nog 3 vissen gelost.

Na de eerste weging bleek dat ik het nog helemaal niet zo slecht had gedaan in de ochtend. Met 24,02 kilo was ik tweede achter Gerwin (26,32kg). Michaël stond 3e in de tussenstand met 19,78kg. Ook Bart, het neefje van Michaël en met 14 jaar de jongste deelnemer deed heel goed mee. Met 19.10 kg stond hij 4e vlak achter zijn oom. Deze jongen vist niet vaak op commercials, maar hij wist op de waggler en in de margin een paar mooie grote vissen te landen (met een bedankje aan zijn oom Michaël voor het geleende materiaal natuurlijk 😉 )

Na de eerste weging was het voor iedereen nog even uitrusten, kletsen, lunchen en klagen over de vangsten voordat we het tweede deel van de wedstrijd konden starten.

Vol goede moed na deze ochtend gingen we weer van start. De zon was lekker doorgebroken en recht voor mij zag ik veel vis aan de oppervlakte. ‘Wagglertime!!’ was mijn gedachte. Mijn directe buurman Sander op stek 5 zag dat ook en baalde al van het feit dat hij alleen een hengel voor de bodemvisserij had. Mezelf rijk rekenend begon ik pellets te schieten en te werpen. Ik was de namelijk enige met een waggler van alle plekken om mij heen. Volledig tegen mijn verwachting in kreeg ik geen enkele response. Na een uur had ik 1 vis, terwijl schuin tegenover mij goed gevangen werd in de margin. Links was van mij was Gerwin, die na de eerste weging al 1e stond, ook continue aan het drillen. Hem bijhouden was cruciaal om eerste te worden (en dat leek niet te lukken op deze manier). Voor mij begon nu de periode van proberen en zoeken om vis op de kant te krijgen voor. Margins (die ik al de hele dag aan het aanvoeren was), 15m lijn, andere presentatie (hybrid feeder / pellet feeder), de 9m lijn, ander aas, grondvoer i.p.v. pellets, slowsink method etc. Niks werkte echt goed. En de vissen die ik haakte losten allemaal. Om 15:15 had stond ik op 3 vissen en 5 lossers. Mijn buren rechts van me waren ook aan het zoeken, maar met wat meer geduld dan ik vingen ze toch af en toe een vis.

Omdat de vis aan de oppervlakte tegenover mij nog steeds aanwezig was besloot ik de waggler maar weer eens in te zetten en me daarop te storten de laatste fase van de wedstrijd. Kennelijk hadden ze toen plotseling wel honger want in die laatste 3 kwartier van de wedstrijd ving ik er nog 6 bij. Toen het einde wedstrijd signaal werd gegeven kwamen al snel de geluiden dat Michaël 3 leefnetten in het water had. Gerwin vertelde dat hij 12 vissen gevangen had, dat vond ik wel meevallen met wat ik had gezien uit mijn ooghoek. Ook hij had aardig wat vis verspeeld zo bleek. Wel spannend dus!

Na de weging en het nodige rekenwerk volgde de prijsuitreiking. Michaël bleek toch echt de beste middag gehad te hebben. Ook hij was aan het worstelen geweest, maar heeft zich op een gegeven moment volledig op de margin gestort, wat hem in de middag ruim 40kg vis opleverde! De einduitslag is als volgt:

  1. Michaël (stek 8): 61,60
  2. Gerwin (stek 1):57,02
  3. Joris (ik dus) (stek 4): 43,65
  4. Bart (stek 9): 33,95
  5. Willem (stek 16): 32,41
  6. Robert (stek 6): 31,28
  7. Bas (stek 7): 21,98
  8. Sander (stek 5): 18,56
  9. Gerald (stek 10): 17,25
  10. René (stek 12): 13,96
  11. Ron (stek 17): 12,93

Totaal gewicht van 344,59 kg

Voor de nummer 1 t/m 3 waren er sponsorpakketen beschikbaar bestaande uit een zak lokvoer, een wormenschaar en een katapult. Ikzelf had een commercial / method voerpakket ter beschikking gesteld voor de nummer laatst (als dank dat ik als gast mee mocht vissen). Veel plezier ermee Ron ;-).

Al met al een mooie ontspannen dag vissen. Het weer werkte ook mee en de vis redelijk (naar mijn mening). Organisatie bedankt en een volgende keer doe ik graag weer mee.

Wintersessie op Nolderwoud

Winter, in voorgaande jaren hield ik me altijd bezig met roofvissen op snoek in die periode. Hoewel ik dat nog steeds wel doe heb ik ontdekt dat je op een commercial ook leuk vis kan vangen. Natuurlijk een stuk lastiger dan in de zomer, maar met wat aanpassingen in voer, tactiek en materiaal kan je erg leuke dagen beleven met mooie vangsten.

Op zaterdag 28 november hadden vismaat Michaël en ik ons ingeschreven voor een wedstrijd op Nolderwoud. Helaas zijn door alle Corona perikelen alle wedstrijden afgelast, maar vrij vissen is gelukkig nog steeds mogelijk. Samen met Antonie (een andere vismaat van Michaël) hadden we om 7:30 afgesproken op de parkeerplaats. Het was ronduit guur met een kil oostenwindje. Heel anders dan de donderdag ervoor toen we ook een dag hadden gevist. De voorspellingen waren gelukkig wel dat het droog bleef.

Terwijl het langzaam licht werd pakten we de spullen op de karren en liepen naar de door ons geprefereerde steigers. Dit keer wilden we aan ‘de kant van de parkeerplaats’ zitten in de hoek. Stek 9, 10 en 11. Stek 10 is een beetje ‘vreemde eend in de beit’, omdat de steiger 2 meter korter is dan de andere steigers. Hij staat niet bekend als de beste stek, maar toch besloot ik daar plaats te nemen. Michaël in de hoek op 11 en Antonie op 9.

Vandaag had ik 2 hengels klaar gemaakt. De 10ft Shimano Aero voorzien van een 18 grams Guru hybrid feeder. Daarnaast de 10ft Shimano Speedmaster voorzien van het Preston ICM systeem: daarmee kan je zeer lichte korfjes, pelletfeeder of bomloodje in een handomdraai wisselen zonder opnieuw op te moeten tuigen.

Na de opbouw en een gezamenlijke bak koffie gingen rond 8:45 de lijnen te water. Ik had geclipt op een meter of 18. Wat verder dan normaal, omdat mijn steiger wat korter was.

Om te beginnen de Guru hybrid voorzien van een donker voertje: een mix van Sonubaits F1 Dark en Thatchers Dark (75/25 verhouding) met een 6mm spicy sausage pellet in de baitband op een haak 16.

Michaël vangt op de eerste worp binnen 5 minuten vis en ook Antonie is snel van de 0. Bij mij komt de eerste vis na ongeveer een kwartier. Vlak nadat ik gewisseld ben naar een 4mm pellet.

Vanaf dat moment begint het goed te lopen. De aanbeten volgen meestal binnen 5 minuten of sneller. Na 5 minuten geen beet gaat er een nieuwe korf te water. Om de efficiëntie te verbeteren maak ik telkens al een nieuwe hybrid feeder klaar die ik snel kan wisselen. Een voordeel van het Guru X-safe elastiek. Als ik na verloop van tijd iets minder snel een aanbeet krijg besluit ik wat Sonubaits lava over het voer te spuiten. Dit resulteert toch weer in snellere aanbeten.

Gedurende de ochtend komt voor ons alledrie regelmatig vis op de kant. Op bijna elke worp heb ik wel een aanbeet, losser of vis. Tegen het eind van de ochtend echter vallen de beten en de lijners langzaam weg en moeten we gaan schakelen. Michaël schakelt over naar 2 dode maden als aas en daarmee komen bij hem de aanbeten weer terug. Bij mij werkt dat helaas niet, maar gelukkig heb ik nog een aastray met opties om in te zetten.

Ik heb de hele ochtend de vis op 1 plek gevangen (recht voor me). Dus eerst maar even wat links en rechts van de originele plek op zoek naar vis. Ook probeer ik wat verschillende aassoorten (wafters, harde pellets, maden), maar het mag allemaal niet baten. Ik besluit daarom maar eens de andere hengel in te zetten die voorzien is van een kleine Preston ICM pelletfeeder van 15gram. Deze staat 2 meter verder geclipt. De feeder vul ik met 2mm F1 pellets van Sonubaits en op de hair een 6mm F1 expander. Binnen 5 minuten vang ik daar een vis op, is dit dan de sleutel? Helaas niet. Om de 5 a 6 minuten werp ik een korf. Ik switch nog wat naar links en rechts om vis te zoeken. Ik vang er na verloop van tijd nog 1 bij, maar afgezien van voorzichtige lijners is het erg stil. Gelukkig komen de eigenaars van Nolderwoud (Rick en zijn vrouw Brenda) tussendoor de bestelde (gloeiendhete) gehaktbal brengen ;-).

Gedurende de dag heb ik ca 4 meter van mijn steiger regelmatig levende en dode maden gevoerd en heel minimaal wat 4mm pellets. Ik vervang de pelletfeeder voor een Preston ICM inline madenkorfje van 12 gram en zet er een 60cm onderlijn onder. De haak (maat 16) voorzien van 2 dode maden. Binnen een paar minuten klapt de hengel dubbel en kan ik eindelijk weer een vis landen. Is toch altijd spectaculair zo vlak voor de kant. Helaas droogt ook deze stek op na nog 1 vis en een klein voorntje.

Links van me is Antonie ook aan het zoeken naar vis. Wij lopen qua aantallen ongeveer gelijk op. Bij Michael echter komt met enige regelmaat vis in het net. Bijna allemaal op de hybrid met 2 dode maden als aas.

Na nog wat vruchteloze pogingen met de madenkorf op afstand besluit ik het laatste uur weer terug te gaan naar de methode die in de ochtend goed vis opleverde. Dat liep wel een beetje, maar niet zo goed als de ochend. Vlak voor 16:00 sta ik op 19 stuks en krijg ik de aanbeet van nummer 20. Michaël grapte nog: “Als die er af gaat, ga je de plomp in” en op dat zelfde moment lost de vis. Op nog een paar lijners na was dat het laatste wapenfeit en om 16:00 was het tijd om op te ruimen.

Michaël sluit af met 36 vissen. Een hele mooie score zeker in dit jaargetijde. Antonie heeft er 20 en ik 19. Een mix van spiegelkarper en F1. Geen grote vissen, maar allemaal lekker sterk voor hun formaat. Daarnaast had ik ook een stuk nog 7 / 8 lossers. Teveel naar mijn mening in verhouding met de gevangen vis.

Michael had vandaag de juiste methode te pakken. En hoewel ik op een gegeven moment hetzelfde deed als hij liep het bij mij niet continue door. We hadden wel gezien dat tegenover ons iemand zat die de hele dag door erg goed vis ving op de feederhengel. Op de parkeerplaats kwamen we hem nog tegen en hij vertelde ons dat hij bijna alles met maden had gevangen. Ook had hij ca 2 liter maden bijgeschoten. Hij had 65 stuks, dat zijn zomerse aantallen. Voor mij is dat weer een leermoment. De volgende keer gaan er zeker meer maden mee.

Omdanks mijn lichte teleurstelling over de vangsten was het wel weer een zeer gezellige dag: Michaël en Antonie: bedankt! doen we snel weer.

Pelletwaggler mayhem op “De Poele”

Op 26-06-2020 was het de laatste echt warme dag na een periode met soortgelijk weer. Het leek me daarom een goed plan om een dag vrij nemen om te gaan vissen op commercial vijver “De Poele” in Ane. Ik was hier reeds een paar keer eerder geweest (vaste lezers weten dat natuurlijk). Met wisselende resultaten, maar er komt altijd wel een visje in het net.

Om 6:45 reeds was ik ter plaatse. Spullen op de kruiwagen en opbouwen maar.
IMG_1122

IMG_1129

Er was slechts 1 andere visser aanwezig, dus kon ik kiezen waar ik wilde zitten. In dit geval aan de kant van de drukke N-weg die er langsloopt. Je hebt dan namelijk het eerste gedeelte van de dag schaduw van de bomenrij die je achter je hebt. Omdat de temperatuurvoorspelling 32 graden aangaf leek me dat zeer verstandig.

Rond 7:30 konden de lijnen te water. Zoals meestal had ik 3 hengels klaarliggen. Een feederhengel met bomloodje, een feederhengel met een pelletfeeder en een pelletwaggler.
IMG_1130

Gezien de temperatuur verwachte ik dat vooral de waggler het goed zou doen vandaag. Ik begon echter met een bomloodje en pellets bijschieten. Dit leverde echter geen enkele actie op. De zon scheen al op het water en ik zag vis bovenin, dus besloot ik rond 8:15 de pelletwaggler in te zetten. Dat leverde al snel vis op, maar het liep niet storm. Telkens als ik weer terug wilde naar de bodemvisserij, kwam er toch weer een vis of aanbeet. Na de eerste 2 uur vissen had ik 3 vissen en een losser. Ik besloot uiteindelijk optie 3 maar eens in te zetten: de pelletfeeder voorzien van een stinkende knoflook / kaas pellet als aas. Dit leverde als snel vis en een paar lossers op.

Geen enkele methode liep echt hard, dus bleef ik afwisselen tussen de waggler en de pelletfeeder. Om 12 uur had ik 15 stuks en de nodige lossers. Een redelijk actief ochtendje.

Na de middag werd het steeds warmer en begon de waggler steeds beter te lopen. Vanaf 14:00 zat ik ook vol in de zon, dus tussen het vissen door was het goed smeren geblazen. Opvallend was dat de wissel naar een Guru foam dobber beduidend meer aanbeten opleverde. In eerdere sessies heb ik nooit succes gehad of verschil gemerkt.
IMG_1144

Tegen een uur of 16:00 had ik 40 vissen en de nodige lossers. Omdat het goed liep leek het me wel eens leuk was om wat video-opnames te maken van mijn waggler visserij. Erg gaaf dat dat net het moment was dat vis echt losging. Bijna een half uur lang was het vis bij elke worp. Daarna werd het iets rustiger, maar uiteindelijk stopte ik om 17:30 met 57 vissen op de teller. Daarnaast ook nog 15 a 20 lossers. Van de opnames heb ik onderstaand filmpje in elkaar gemonteerd. Dus als je zin hebt om 13 minuten te staren naar een vrij succesvolle waggler sessie met genoeg vissen, missers en lossers: lekker kijken!

Nawoordje: Dat het niet altijd losgaat bleek zondag 28-06-2020. Ik ben toen met Marco een dagje naar de Vossenkuil in Sint-Oedenrode geweest. Na een hele dag vissen had ik 11 stuks en Marco 8. Slechts 2 dagen na de succesvolle sessie op de Poele, maar de weeromslag die plaatsgevonden had (10 graden verschil) heeft waarschijnlijk niet bijgedragen.

Twee dagen vissen op Rix Commercials deel 2: De Poele

Slechts 1 dag na mijn vorige vissessie was het alweer tijd voor de volgende. Super handig, want ik hoefde alleen maar even wat pellets bij te vullen en de auto was ingepakt 😉

Dit keer gingen we op 30-05-2020 met 5 man een dag vissen op visvijver “De Poele” in het Drentse Ane. Deze vijver wordt beheerd (en is eigendom?) van Rix Hengelsport uit Zuidwolde en is voorzien van 19 steigers. Het ligt in de ‘middle of nowhere’ in een groene omgeving. Helaas wel aan een drukke N-weg (dus veel verkeerslawaai). Ook deze vijver (net als Nolderwoud) betreft een oude zandafgraving gebruikt voor de aanleg van de N-weg die er langsloopt en bevat een prima bestand aan Karper, F1, Zeelt, en Voorn. Ik ben er 1x eerder wezen vissen met een goed resultaat.

De gegadigden van vandaag waren vismaten Marco en Michaël (met wie ik al enkele jaren niet meer heb gevist) en twee vismaten van Michaël: Ron en Antonie. We hadden extra vroeg afgesproken om er zeker van te zijn dat we met 5 man op een rijtje konden zitten en dus parkeerde ik om 05:10 de auto bij de vijver….. om te concluderen dat ik niet eens de eerste was.

Ook Ron kwam even later aanrijden en nadat we onszelf aan elkaar hadden voorgesteld begonnen we met het ‘bezet houden’ van 5 stekken. Ook Michaël en Marco kwamen kort daarna aan en het opbouwen kon beginnen. Kruiwagen vol visspullen werden langs de vijver gereden om prachtige werkplekken te creëren. Daarna snel een gezamelijke kop koffie (op volledig corona proof 1,5m afstand) en we konden beginnen.



Rechts van me trapte Marco binnen 5 minuten al af met een sterke vis op het bomlood.

Links van me kon ook Michaël kon binnen 10 minuten z’n eerste vis verzilveren.

Toen we in het half uur daarna meerdere double hookups kregen en zelfs een triple hookup (allemaal op het bomlood met 8mm pellets) leek het een dag te worden om nooit meer te vergeten. Ron had ingezet op de vaste stok en die bleef helaas een verstoken van aanbeten.

Wat later dan gepland kwam ook Antonie met z’n spullen het terrein oplopen en na opbouw ging hij met z’n nieuwe vast stok in de weer. Ondertussen was bij de rest van ons de beet behoorlijk weggevallen. Marco, Michaël en ik wisselden onze bodemvisserij af met bomlood en pellet/hybrid feeders, maar niks liep echt hard. Heel anders dus dan de explosieve start. Ron en Antonie konden de vis op de vaste stok ook niet echt aan de praat krijgen. Nogmaals het bewijs voor mij: het is echt niet zomaar even ingooien en vangen op dergelijke vijvers. Vijf vissers die echt wel weten hoe het spelletje werk, meerder technieken die ingezet worden, maar niks wat doorslaggevend is. Gelukkig kwam er af en toe wel wat vis op de kant, maar het was schrapen.

Toen ik even ging buurten, was ik ook nog wel getuige van de de vangst van deze schitterende takvis van Antonie ;-).

De zon stond achter ons en toen deze op het water begon te schijnen besloot ik dat ik de voor mij zo favoriete pellet waggler in ging zetten. Schietend met 8mm pellets proberen om te kijken of ze wellicht wel goed azen aan de oppervlakte. Uiteindelijk kreeg er één aan de haak, maar deze lossende vis voor mij was het noodlot voor Marco. Hij had zelf namelijk zijn hengel kort voor de kant ingegooid. Hij keek even naar hoe ik de vis drilde…. terug naar zijn hengel….. en die was weg! In de fractie dat ie naar mij keek had een karper zijn Shimano Speedmaster feeder in de plomp getrokken. De hengel bleef heel even achter wat riet hangen. Ik rende nog naar Marco toe met mijn schepnet maar Marco kon de hengel niet meer pakken. Geschokt stonden we te staren naar het wateroppervlak waar nu dus een hengel onder lag. Even later kwam de top van marco’s hengel weer boven water in het midden van de vijver. Hij probeerde nog met een andere hengel er overheen te werpen, maar dit mocht niet baten. Marco was zijn speedmaster kwijt. Dit zijn natuurlijk zaken die de stemming aardig drukken. De manier waarop was ook is ook echt domme pech. Het was niet zo dat hij niet haast de hengel zat.

Eerlijk gezegd had ik verwacht dat Marco nu z’n spullen zou pakken, maar wonder boven wonder ging hij dan maar met de pellet waggler aan de slag. Het gezicht wel op onweer, maar ja wat verwacht je. Michaël en ik vangen af en toe een visje en het meeste op de bodem.
Wij krijgen ze op de waggler helemaal niet aan de praat. Op de sinking waggler (een dobber die net zinkt op het gewicht van een pellet) vang ik één vis, maar op de gewone waggler geen response. Marco vangt zo nu en dan toch wel een vis. En dat voor iemand die dat voor het eerst doet (dit was Marco’s eerste sessie met zijn nieuwe Shimano Beastmster hengel). Hoewel hij meer ving dan de rest van ons, woog dat natuurlijk niet op tegen het verlies van de hengel.

Tegen het einde van de ochtend heeft Marco 7 karpers, Michaël 4 en ik 6. Ron en Antonie konden met de vaste stok alleen wat voorns landen en waren aan het zoeken naar de juiste methode. Ron kreeg op de matchhengel nog wel wat aanbeten, maar dat was waarschijnlijk kleine vis.

In de middag werden de vangsten niet veel beter. Gelukkig vangen Ron en Antonie nu ook een paar vissen. Antonie op de vaste stok en Ron met de method feeder.

Antonie kreeg het ook nog aan de stok met een snoek die tot 2x een voorntje te grazen nam die hij aan de haak had. Dat zit dus ook nog in deze vijver: roofvis. Helaas loste deze vis ook weer snel. De stek was echter ernstig verstoord.

Tegen 15:00 besluit Michaël het eens met de waggler te proberen in de margin. Gewoon 1m van de kant zijn dobber neerleggen. Daar krijgt hij nog best onverwacht een mooie aanbeet van wat hij zelf noemt een ‘dikke margin big’. Na een stevige dril kan hij z’n net onder deze mooi schubkarper schuiven:

Voor Michaël is dat ook gelijk zijn laatste wapenfeit. Hij, Ron, Antonie en Marco gaan opruimen. Op dat moment heeft Michaël een vis of 8, Marco een stuk of 14/15 en Ron en Antonie ieder 2 a 3 karpers en wat voorntjes. Ik sta op dat moment ook ongeveer op 13 vissen. Ik beslis dat ik nog even door wil vissen in de hoop dat de vis aan het einde van de middag nog gaat azen. Op het moment dat het opruimen begint besluit ik de waggler weer eens te proberen. Worp 1 levert gelijk vis op. Een paar worpjes erna… weer vis. Voordat iedereen weg is vang ik zo 3 a 4 vissen en los ik er nog wat.

Deze trend zet door, de aasperiode breekt kennelijk eindelijk aan. Worp na worp is het raak met aanbeten. Soms komt de dobber niet eens boven en loopt gelijk de lijn weg. Een heerlijk gevoel en precies zoals je hoopt dat de waggler visserij gaat op een dag. Jammer dat de rest er niet meer is om er ook van te genieten. Al met al vang ik in de laatste 2 uur (tussen 16:00 en 18:00) net zoveel vis als de 9 uren ervoor. Ook los ik nog zo’n 10 vissen. Met 30 vissen op de teller besluit ik te stoppen.

Een taaie dag met voor Marco een extreem zuur tintje. Super sportief dat ie besloot toch nog door te vissen. Ik weet niet of ik dat had kunnen doen na zo’n materiaal verlies. Qua vangsten overheerst voor mij toch dat gevoel van de laatste 2 uur waarbij alles op z’n plaats viel. Het was lang wachten totdat het eindelijk lukte, maar maakte een hoop goed.

Heren, bedankt voor de gezellige dag. Antonie en Ron, leuk om jullie ontmoet te hebben. We komen elkaar vast nog wel eens tegen aan de waterkant.