Najaarswedstrijdje op de Poele

Na een paar slechte wedstrijden in oktober durfde ik het 13-11-2021 weer eens aan om een wedstrijdje te vissen op visvijver de Poele in Ane. Het betrof er hier één uit een serie van losse wedstrijdjes georganiseerd door de eigenaar (Rick Speth) en 3 vaste vissers van dit water (Jan Pullen, Ronny schoemaker en Joop Derksen). De Poele is een beetje mijn ‘thuiswater’, maar in de wedstrijden krijg ik het daar meestal niet voor elkaar. Vooral nu de koudere temperaturen zich weer aandienen is het lastig vissen. Wat natuurlijk ook weer de uitdaging is.

Vandaag waren er 13 deelnemers die om 8:30 allen aanwezig waren voor de loting. Voor mij ondertussen een hoop bekende gezichten en ook een hoop goede vissers die je niet zomaar even verslaat. Na de loting vond er weer een ware volksverhuizing plaats van mannen die met hun hele hebben en houden naar hun visstek vertrokken.

Ikzelf had vandaag stek 11 aan de boskant. Één van de diepste stekken van de vijver en net geen kopstek. Door het beperkte aantal deelnemers had ik wel de stek rechts van me leeg. Zoals gebruikelijk de laatste tijd in de wedstrijden ben ik één van weinigen die alleen met de feeder vist. Dat werkt vaak heel goed, maar ik heb wel geleerd dat de vaste stokkers in dit jaargetijde toch vaak in het voordeel zijn, omdat ze heel precies kunnen vissen.

Vandaag had ik 3 hengels klaargemaakt: een feeder geclipt op 8m met een kleine guru 18grams hybrid feeder. Een tweede hengel met dezelfde montage op 15m (de maximale afstand) en tenslotte nog een feeder met een Preston ICM montage op 15m. Een voor de winter zeer geschikt systeem, omdat je daar heel snel kan wisselen van loodje, mini gaasfeeder, madenkorfje of pelletfeeder. Deze zijn allen zeer klein van formaat en licht van gewicht. Dit was de zogenaamde ‘zoekhengel’. Dus als de beten er helemaal uit zijn, dan daarmee op verschillend aftanden gaan zoeken naar de vis. Alle hengels voorzien van de lichtste 0.50oz topjes, zodat ook voorzichtige indicaties gezien worden.

De aastafel was toch nog best wel vol, maar wel aangepast aan de najaar omstandigheden. Als voer dit keer een donker schraal zoet voertje (Dynamite Baits Swim Stim F1 Dark Cool Water). Aangemaakt in een veel kleinere hoeveelheid dan in de zomer. Daarnaast ook geweekte 2 mm pellets van hetzelfde merk (ook cool water, ‘low feed’). Tenslotte nog wat dode en levende maden, wat pellets en een bakje expanders die de hele nacht geweekt hadden. Ook de ‘smeerseltjes’ (korda goo, Sonunbaits lava / haze) waren weer eens uit de tas gehaald. Of het echt heilig is? Ik denk het niet, maar onder bepaalde omstandigheden heb ik het gevoel dat dat soms net die ene vis over de streep kan trekken in de winter / het najaar.

Iets voor 10:00 was iedereen klaar met de opbouw en dus begonnen we iets eerder. Mijn strijdplan was beginnen op de 8m lijn met grondvoer in een hybrid feeder voorzien van een korte 5cm onderlijn met een Guru Kaizen haak (maat 16). Aan die haak 1 dode made. Dan zoeken naar de vis (links, rechts midden) en van daaruit eventueel verder er in (dus verlengen naar 9 of 10 meter bijvoorbeeld). Tegen alle verwachtingen in leverde de eerste inzet binnen 2 minuten al vis op. Dat geeft vertrouwen. Even later ving mijn buurman ook al snel zijn eerste vis.

Zouden we dan net die hoek geloot hebben waar de vis lag? Voor mij leek het daar wel op, want het eerste uur kon ik 4 vissen landen. Wat op deze vijver onder deze omstandigheden erg goed is. Ik moest wel afwissen qua stek (links/ rechts / midden), maar alles kwam wel van 8m. Volledig in lijn met mijn initiële plan dus. Fijn als zoiets werkt.

Na dat eerste uur echter zakte de beten weg. Tussen 11:00 en 12:00 kon ik nog 1 vis landen toen ik verlengt had naar 9 meter. Wat ik kon zien van de rest van de vijver deed ik het met 5 vissen helemaal niet zo slecht. Het waren echter niet de grootste en er was natuurlijk nog wel een tijd te gaan (er werd gevist tot 15:00). Mijn buurman in de hoek deed ook redelijk mee met ca. 3 vissen.

Na 12:00 begon voor mij in ieder geval de schraap en zoek fase. Hoewel het grondvoer met 1 dode made mij het meeste vertrouwen gaf in de ochtend ben ik toch ook nog wat uitstapjes gaan maken naar andere methoden in de hoop dat dat vis opleverde. Dus verder er in, loodje met een maiskorrel, pelletfeeder met een expander, verschillende afstanden etc. Uiteindelijk kan ik er kort over zijn: het hielp niet. De rest van de wedstrijd heb ik nog 2 vissen bijgevangen en 1 gelost. Deze vissen kwamen uiteindelijk ‘gewoon’ van de 9m lijn met grondvoer en 1 dode made. Dus eigenlijk waar ik mee begonnen was.

Mijn buurman (Jan Pullen) links in de hoek liep iets op mijn voor, maar niet veel….. totdat de laatste 45 minuten aanbraken. Toen kreeg hij de vis aan de praat in de margin waarbij hij in korte tijd een aantal vissen wist te landen waaronder 2 enorme karpers van ca 6kg per stuk. Knap werk gezien de neiging van deze vissen om direct het riet in te duiken.

Om 15:00 was het afgelopen en kon de balans opgemaakt worden. Iedereen klaagde over de slecht vangsten. Qua aantallen zat ik vrij gemiddeld, maar na de weging bleek dat mijn vissen toch wat aan de kleine kant waren en moest ik het doen met 10840 gram. Niet al te best, maar niet laatste in mijn vak in ieder geval ;-). Mijn buurman Jan Pullen wist met zijn eindsprint de vakwinst in vak B in ieder geval veilig te stellen. De buurman aan de andere kant (Daniel Hiemstra) had de 2e plek. Aan de overkant in vak A pakten Wim Meulman (1) en Gerrit Evers (2) de prijzen met slechts 400 gram verschil.

Dit is de volledige uitslag (Let Op: stek 1 t/m 9 is vak A, Stek 10 t/m 17 vak B.):

Al met al een taaie visdag (zoals verwacht), maar gelukkig kon ik toch nog redelijk meekomen qua aantallen. Ik ben niet tevreden over de vangst, maar heb wel het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb. Er zijn nog wel wat verbeterpunten, maar ik ben aardig op weg. Of ik wedstrijden al kan winnen betwijfel ik, maar er is vooruitgang.

Gelukkig was het wel een mooie rustige herfstdag (geen wind en geen regen) met een gezellige club vissers waar plezier voorop staat. Dus organisatie: bedankt en tot de volgende!

Twee dagen vissen op Rix Commercials deel 2: De Poele

Slechts 1 dag na mijn vorige vissessie was het alweer tijd voor de volgende. Super handig, want ik hoefde alleen maar even wat pellets bij te vullen en de auto was ingepakt 😉

Dit keer gingen we op 30-05-2020 met 5 man een dag vissen op visvijver “De Poele” in het Drentse Ane. Deze vijver wordt beheerd (en is eigendom?) van Rix Hengelsport uit Zuidwolde en is voorzien van 19 steigers. Het ligt in de ‘middle of nowhere’ in een groene omgeving. Helaas wel aan een drukke N-weg (dus veel verkeerslawaai). Ook deze vijver (net als Nolderwoud) betreft een oude zandafgraving gebruikt voor de aanleg van de N-weg die er langsloopt en bevat een prima bestand aan Karper, F1, Zeelt, en Voorn. Ik ben er 1x eerder wezen vissen met een goed resultaat.

De gegadigden van vandaag waren vismaten Marco en Michaël (met wie ik al enkele jaren niet meer heb gevist) en twee vismaten van Michaël: Ron en Antonie. We hadden extra vroeg afgesproken om er zeker van te zijn dat we met 5 man op een rijtje konden zitten en dus parkeerde ik om 05:10 de auto bij de vijver….. om te concluderen dat ik niet eens de eerste was.

Ook Ron kwam even later aanrijden en nadat we onszelf aan elkaar hadden voorgesteld begonnen we met het ‘bezet houden’ van 5 stekken. Ook Michaël en Marco kwamen kort daarna aan en het opbouwen kon beginnen. Kruiwagen vol visspullen werden langs de vijver gereden om prachtige werkplekken te creëren. Daarna snel een gezamelijke kop koffie (op volledig corona proof 1,5m afstand) en we konden beginnen.



Rechts van me trapte Marco binnen 5 minuten al af met een sterke vis op het bomlood.

Links van me kon ook Michaël kon binnen 10 minuten z’n eerste vis verzilveren.

Toen we in het half uur daarna meerdere double hookups kregen en zelfs een triple hookup (allemaal op het bomlood met 8mm pellets) leek het een dag te worden om nooit meer te vergeten. Ron had ingezet op de vaste stok en die bleef helaas een verstoken van aanbeten.

Wat later dan gepland kwam ook Antonie met z’n spullen het terrein oplopen en na opbouw ging hij met z’n nieuwe vast stok in de weer. Ondertussen was bij de rest van ons de beet behoorlijk weggevallen. Marco, Michaël en ik wisselden onze bodemvisserij af met bomlood en pellet/hybrid feeders, maar niks liep echt hard. Heel anders dus dan de explosieve start. Ron en Antonie konden de vis op de vaste stok ook niet echt aan de praat krijgen. Nogmaals het bewijs voor mij: het is echt niet zomaar even ingooien en vangen op dergelijke vijvers. Vijf vissers die echt wel weten hoe het spelletje werk, meerder technieken die ingezet worden, maar niks wat doorslaggevend is. Gelukkig kwam er af en toe wel wat vis op de kant, maar het was schrapen.

Toen ik even ging buurten, was ik ook nog wel getuige van de de vangst van deze schitterende takvis van Antonie ;-).

De zon stond achter ons en toen deze op het water begon te schijnen besloot ik dat ik de voor mij zo favoriete pellet waggler in ging zetten. Schietend met 8mm pellets proberen om te kijken of ze wellicht wel goed azen aan de oppervlakte. Uiteindelijk kreeg er één aan de haak, maar deze lossende vis voor mij was het noodlot voor Marco. Hij had zelf namelijk zijn hengel kort voor de kant ingegooid. Hij keek even naar hoe ik de vis drilde…. terug naar zijn hengel….. en die was weg! In de fractie dat ie naar mij keek had een karper zijn Shimano Speedmaster feeder in de plomp getrokken. De hengel bleef heel even achter wat riet hangen. Ik rende nog naar Marco toe met mijn schepnet maar Marco kon de hengel niet meer pakken. Geschokt stonden we te staren naar het wateroppervlak waar nu dus een hengel onder lag. Even later kwam de top van marco’s hengel weer boven water in het midden van de vijver. Hij probeerde nog met een andere hengel er overheen te werpen, maar dit mocht niet baten. Marco was zijn speedmaster kwijt. Dit zijn natuurlijk zaken die de stemming aardig drukken. De manier waarop was ook is ook echt domme pech. Het was niet zo dat hij niet haast de hengel zat.

Eerlijk gezegd had ik verwacht dat Marco nu z’n spullen zou pakken, maar wonder boven wonder ging hij dan maar met de pellet waggler aan de slag. Het gezicht wel op onweer, maar ja wat verwacht je. Michaël en ik vangen af en toe een visje en het meeste op de bodem.
Wij krijgen ze op de waggler helemaal niet aan de praat. Op de sinking waggler (een dobber die net zinkt op het gewicht van een pellet) vang ik één vis, maar op de gewone waggler geen response. Marco vangt zo nu en dan toch wel een vis. En dat voor iemand die dat voor het eerst doet (dit was Marco’s eerste sessie met zijn nieuwe Shimano Beastmster hengel). Hoewel hij meer ving dan de rest van ons, woog dat natuurlijk niet op tegen het verlies van de hengel.

Tegen het einde van de ochtend heeft Marco 7 karpers, Michaël 4 en ik 6. Ron en Antonie konden met de vaste stok alleen wat voorns landen en waren aan het zoeken naar de juiste methode. Ron kreeg op de matchhengel nog wel wat aanbeten, maar dat was waarschijnlijk kleine vis.

In de middag werden de vangsten niet veel beter. Gelukkig vangen Ron en Antonie nu ook een paar vissen. Antonie op de vaste stok en Ron met de method feeder.

Antonie kreeg het ook nog aan de stok met een snoek die tot 2x een voorntje te grazen nam die hij aan de haak had. Dat zit dus ook nog in deze vijver: roofvis. Helaas loste deze vis ook weer snel. De stek was echter ernstig verstoord.

Tegen 15:00 besluit Michaël het eens met de waggler te proberen in de margin. Gewoon 1m van de kant zijn dobber neerleggen. Daar krijgt hij nog best onverwacht een mooie aanbeet van wat hij zelf noemt een ‘dikke margin big’. Na een stevige dril kan hij z’n net onder deze mooi schubkarper schuiven:

Voor Michaël is dat ook gelijk zijn laatste wapenfeit. Hij, Ron, Antonie en Marco gaan opruimen. Op dat moment heeft Michaël een vis of 8, Marco een stuk of 14/15 en Ron en Antonie ieder 2 a 3 karpers en wat voorntjes. Ik sta op dat moment ook ongeveer op 13 vissen. Ik beslis dat ik nog even door wil vissen in de hoop dat de vis aan het einde van de middag nog gaat azen. Op het moment dat het opruimen begint besluit ik de waggler weer eens te proberen. Worp 1 levert gelijk vis op. Een paar worpjes erna… weer vis. Voordat iedereen weg is vang ik zo 3 a 4 vissen en los ik er nog wat.

Deze trend zet door, de aasperiode breekt kennelijk eindelijk aan. Worp na worp is het raak met aanbeten. Soms komt de dobber niet eens boven en loopt gelijk de lijn weg. Een heerlijk gevoel en precies zoals je hoopt dat de waggler visserij gaat op een dag. Jammer dat de rest er niet meer is om er ook van te genieten. Al met al vang ik in de laatste 2 uur (tussen 16:00 en 18:00) net zoveel vis als de 9 uren ervoor. Ook los ik nog zo’n 10 vissen. Met 30 vissen op de teller besluit ik te stoppen.

Een taaie dag met voor Marco een extreem zuur tintje. Super sportief dat ie besloot toch nog door te vissen. Ik weet niet of ik dat had kunnen doen na zo’n materiaal verlies. Qua vangsten overheerst voor mij toch dat gevoel van de laatste 2 uur waarbij alles op z’n plaats viel. Het was lang wachten totdat het eindelijk lukte, maar maakte een hoop goed.

Heren, bedankt voor de gezellige dag. Antonie en Ron, leuk om jullie ontmoet te hebben. We komen elkaar vast nog wel eens tegen aan de waterkant.

Twee dagen vissen op Rix Commercials deel 1: Nolderwoud

Karpervissen op commercials. Ik begin het steeds te leuker te vinden. De vaste lezers weten dit al, maar daar vis ik niet met een zware karpersetup, maar met relatief licht witvis materiaal: feeders en de pellet waggler.

Vanaf dit voorjaar heb ik reeds 3 sessies op de Vossenkuil gevist in Sint Oedenrode, 1 op ’t Mun in Appeltern en 1 op de Poele in Ane. Niet alle dagen zijn in een verslag verschenen en niet alle dagen waren even succesvol, maar de visserij gaat me steeds beter af en ik kan er erg van genieten. Sceptici vinden het vaak valsspelen: vijvers die volgepropt zitten met vis. Natuurlijk hebben ze wel een beetje gelijk. Meestal vang je altijd wel een visje. Voor mij zit de uitdaging er in om veel te vangen. Het is namelijk zeker niet even ingooien en binnenhalen. De uitdaging zit hem in de vis aan de praat krijgen en te houden. Het mooiste element is voor mij de oppervlakte visserij met de pellet waggler. Ik heb het al eerder genoemd, maar dat is een actieve dobbervisserij (op max 1m diepte), waarbij je continue ingooit en pellets bijschiet. Je dobber ligt meestal nooit meer dan 30 seconden in het water, omdat het idee is dat de vis reageert op het geluid van de landende pellet en dobber en daarbij binnen enkele seconden het aas grijp (wat meestal zeer explosief is). Dat gebeurt natuurlijk niet altijd, maar als je de vis aan het azen krijgt is dat zeer spectaculair.

Al enkele weken geleden had ik met vismaten Marco en Michael afgesproken eens te gaan vissen op een commercial die eens bij mij in de buurt ligt: visvijver “De Poele” in Ane. Deze vijver wordt beheerd (en is eigendom?) van Rix Hengelsport uit Zuidwolde. Één dag ervoor echter (op 29 mei 2020) had ik een onverwachte dag vrij. De weersvoorspellingen waren goed, ik had geen andere plannen, dus ja, vissen natuurlijk! Ik besloot het eens te gaan proberen op de commercial vijver bij Rix achter de winkel in Zuidwolde: Vispark Nolderwoud

Deze nieuwe vijver (volgens mij pas 2019 geopend) ligt redelijk dichtbij voor mij (iets meer dan een half uurtje rijden). Ik hoorde er goede verhalen over en ik had bij een vorig bezoek aan Rix de vijver al eens mogen aanschouwen. Het betreft hier een oude zandafgraving waar zand gewonnen werd voor een gloeilampen fabriek. De vijver is dus al redelijk oud en bevat grote diepteverschillen, met een maximum van 7m. Door de ouderdom bevat deze vijver reeds een bestaand visbestand van Karpers, Zeelt, Voorn en Brasem. Daarnaast zijn er ca. 10.000 nieuwe karpers uitgezet. Ook zijn er onlangs nog 1000 sterke F1 karpers uitgezet.

Via de website had ik reeds een dagkaart besteld (€13,50 voor een dag) en om 6:45 reed ik het terrein op. Er zaten aan de overkant reeds een aantal vissers, dus besloot ik aan de kant van de parkeerplaats te gaan zitten op ongeveer de middelste stek. De vijver is voorzien van een 24 brede vissteigers welke via een keurig aangelegd gravel pad makkelijk bereikbaar zijn.

Om 7:30 had ik de werkplek voor vandaag ingericht. En met de zon in de rug kon ik beginnen.

Zoals meestal begon ik met de bomloodmontage en een 8mm pellet als aas. Daarbij in een gestaag tempo pellets bijschietend om een voerstek op te bouwen. Met de lijn op de clip begon ik op ca 20 meter. Wat gelijk opviel was de diepte. Het duurde enkele seconden voordat het loodje de bodem had bereikte. Het duurde even voordat ik de eerste actie kreeg en net op het moment dat ik wat anders wilde gaan proberen klapte de top om alsof er een 20 ponder het aas pakte. Bij de dril merkte ik al dat 20 pond niet het geval was en na korte tijd kon ik dit minikarpertje scheppen.

Hierna bleef het erg rustig. Af en toe kwam er een visje in het net. Vooral kleine karpertjes. Allemaal wel sterk voor hun grote. Ook de rest van de vijver was niet veel actie te bespeuren. Drie Duitse vaste stokkers naast me vingen vooral voorntjes.

Toen de zon in kracht begon toe te nemen (het was een vrij koude nacht geweest met 5 graden), besloot ik dat het tijd werd om mijn nieuwe waggler hengel eens te gaan proberen: een Shimano Speedmaster AX Commercial Float 10ft. Deze had ik aangeschaft als vervanging van mijn Shimano Beastmaster BX. Ook een dijk van een hengel, maar de speedmaster heeft nog weer een veel dunnere blank en is vederlicht. Vooral in combinatie met mijn Shimano Stradic C14 4000 een prachtige lichte combinatie, waarbij je moeiteloos de hele dag door kan werpen.

Verschil in blank van de Speedsmaster en de Beastmaster

Op de 8mm pellets kreeg ik geen resultaat, maar toen ik overschakelde op 6mm pellets (i.c.m. een 4 grams waggler en een onderlijn met haak 16) kon ik al snel de eerste vis op de nieuwe waggler hengel bijschrijven. Dit was ook een wat groter exemplaar van ca. 3kg, waarbij ik gelukkig kon concluderen dat de Speedmaster prachtig kromgaat op dit soort vissen. Door de zachte actie van de hengel kan je heel rustig drillen waarbij de runs in combinatie met de slip van de Stradic keurig opgevangen worden. Hengel ontmaagd, blij met deze set ;-).

Op de waggler was het werken voor een vis. Ik kreeg ze niet zwaar aan de praat en tegen 10:30 had ik 7 vissen. 5 kleintjes en 2 vissen van ca. 3kg (2 van de bodem, 5 op de waggler). Nog steeds was het ook op de rest van de vijver (met 8 stekken bezet) nergens echt wild.

Tegen het middag uur besloot ik even de winkel binnen te lopen om wat extra 6mm pellets bij te halen en een praatje te maken met de eigenaar. Zijn verklaring van de wat mindere vangsten waren de hoge luchtdruk en de koude nacht. Altijd fijn als je de verklaring buiten jezelf kan leggen ;-).

Omdat er geen enkele methode echt doorslaggevensd was wisselde ik af tussen waggler, bomlood en de pelletfeeder gevuld met geweekte pellets.

Pellets wat de klok slaat…

Tegen 12:30 was ik druk in de weer met de waggler. Ik had net ingegooid en de achterkant van de hengel lag op mijn schoot. Ik wilde pellets bijschieten toen de dobber onderschoot en de lijn al wegliep. Terwijl ik aan wilde slaan sloeg ik op één of andere manier met mijn hand onder de hengel. Daardoor vloog deze links van me over mijn andere hengels heen zo het water in naast de steiger! Ik buitelde over mijn aastafel heen en met mijn net kon de hengel net zo naar me toeslepen zodat ik erbij kon. Toen begon de hengel richting open water te vertrekken, want de vis zat er ook nog aan. Gelukkig kon ik op mijn buik de hengel net pakken en was daarmee verlies van mijn nieuwste aanwinst voorkomen. Voor de andere vissers rond de vijver was dit denk ik een hilarisch spektakel. Ik had mijn hengel, dus dat gezichtsverlies kon me niks schelen.

Gedurende de middag leverde de initiële bomlood stek op 20 meter niks meer op. Dus was het vooral met de pelletfeeder op 10 meter en op 2 meter dat ik nog wat vissen op de bodem kon vangen. De waggler liep toch het best. En nog steeds alleen op 6mm pellets. Door de af en toe opkomende wind was dat soms lastig met mikken, maar het lukte toch. Tegen 17:00 sloot ik uiteindelijk af met dit monster.

Met 37 vissen en ca. 10 lossers als resultaat was het tijd om in te pakken. Dat lijkt natuurlijk heel veel, maar er waren gedurende de dag lange periodes dat ik nauwelijks wat ving. Ook de driltijden waren kort, waardoor je meer vistijd hebt en ik dus ook meer wil vangen.

Los van dit vind ik Nolderwoud een aanwinst op de bestaande commercial vijvers in Nederland. Prachtige plek met mooie goed bereikbare stekken. Voor mij persoonlijk is het ook een groot voordeel dat deze vijver lekker dichtbij is. Hier kan ik zelfs een keer een avondje gaan vissen. Ook handig dat er een goed gesorteerde hengelsport zaak op het terrein zit, zodat je indien nodig materiaal en aas kan aanschaffen. De vis is nu nog klein (ik denk zeer leuk voor vaste stok vissers), maar die zullen de komende jaren alleen maar groeien natuurlijk.