Het roofvisseizoen is alweer een tijdje bezig, maar echt veel visuren heb ik dit seizoen nog niet gemaakt. Ruim maand geleden ben ik met Marco en Henk nog wel naar ons favoriete veenplassengebied geweest om te snoeken. Met 2 huurbootjes konden we daar alleen wat 60ers bemachtigen. Vandaag 28 november had ik met Henk bij dezelfde plek afgesproken. Voor ons allebei een uurtje rijden en om 20:30 waren we ter plaatse bij de bootverhuur. De vorige keer hadden we ons alleen op trollen met kunstaas gericht. Vandaag hadden we als extra backup ook de doodaasspullen meegenomen. Henk had de aasvis levend in een emmer met zuurstofpompje. Lekkere verse vis op het menu vandaag dus.

Nadat de bootverhuurder het water even uit de boot gepompt had (Henk begon natuurlijk gelijk te pochen over zijn boot zie zelflozend is 😉 ), konden de spullen aan boord en kozen we het ruime sop. Een vreemde situatie dit keer, omdat ik besloten had dat ik vandaag maar eens ging sturen. Ik moet het toch een keer leren. Meestal nemen Henk of Marco automatisch plaats achter het stuur (en ik protesteer dan natuurlijk niet). Henk liet in de haven zijn pikefighter al los, maar ik besloot even te kijken hoe zo’n boot zich gedraagt. Ja, best bizar eigenlijk. Ik heb al vele, vele uren vanaf de boot gevist, maar nog nooit gestuurd. Een schande! Toen we éénmaal op ons favoriete stuk waren kon ook mijn plug gaan zwemmen. Dit favoriete stuk betreft hier een ‘vaart’ tussen de legakkers en het een grote plas water.

Door ervaringen in het verleden begin ik hier bijna altijd met een zwarte Joe Bucher Shallow Raider van 7″. Het is Henk echter die na koud een paar minuutjes varen een beuk krijgt. Gelijk al op het eerste kruisinkje. Voor mij natuurlijk een test of ik goed kan omgaan met de ‘stress’ van de boot in bedwang houden tijdens de dril van een vis. Dat gaat allemaal prima en na een korte dril en een makkelijke onthaking (ook wel eens fijn), mag deze mooie vis van 72 centimeter op de foto en daarna weer zwemmen.

Goede start, maar dat zegt niet altijd wat helaas. We maken onze ‘drift’ af en aan het einde van het vaartje krijg ik ook nog een overduidelijke aanbeet, maar die blijft niet plakken. We keren en varen dezelfde route terug. Henk en krijgt tussendoor ook nog wel wat onbestendige actie, maar of het vis of bodem / takken is is moeilijk te zeggen. Een uurtje na de eerste vis echter krijgt Henk wederom een harde aanbeet. De vis rolt zichzelf in de onderlijn, maar Henk kan hem / haar verder redelijk probleemloos naar de boot krijgen. Precies 80cm geeft de meetmat aan.

Prima aan de maat de vissen tot nu toe. Geen monsters, maar niet van die frietjes als de vorige keer. Een half uurtje verder zijn we weer bijna bij het andere keerpunt. Ik ben qua aas ondertussen geswitched naar een Rapalla SSR ook ik krijg die verlossende beuk. Het voelt als een redelijk vis en ook deze rolt zich weer in de onderlijn, maar na korte tijd kan ik haar toch in de kieuw pakken. Bij de eerste aanblik hopen we op een 90er, maar de meetmat is onverbiddelijk en geeft 86cm aan. Prima vis en ook al redelijk vol.

Om de eerste en de derde vis van ongeveer hetzelfde stuk komen (een stuk van ongeveer 500 meter) besluiten we hier meerdere keren overheen te trollen. Na een kwartier heeft Henk dan ook alweer een vis te pakken. Dit keer een 60er (maximaal, niet gemeten). Maar ze mag toch even haar tandjes laten zien op de foto.

We trollen nog een keer of 5, 6 heen en weer. Er is redelijk veel actie van missende aanbeten, maar er blijft niks plakken. Na verloop van tijd houdt dit op en besluiten we weer verder te varen. Het is prima vol te houden op het water. Het waait hard, maar we varen bijna continue in de luwte. Daarbij is er ook nog een heerlijk zonnetje, waardoor het gewoon genieten is.

We varen nog een keer heen en weer op ‘onze’ route, maar zonder resultaat. Af en toe moeten we de lijnen binnenhalen, omdat er niet te vissen is vanwege de bladerpakketten. Dit zijn gelukkig steeds maar vrij compacte gebieden.

Omdat het met trollen rustig blijft qua vis besluiten we aan te leggen op de plek waar we tot nu toe 3 van de 4 vissen gevangen hebben. Lunchen en even de aasvissen laten zwemmen. Omdat we onze trol hengels ook even snel ombouwen, kunnen we ieder met 2 hengels in de weer. De benodigde aasvissen worden met een ferme klop ‘gelegaliseerd’. We vissen natuurlijk niet met levende aasvis, al kan Henk als oude stempel visser nooit nalaten te zeggen hoe goed dat werkt. Gelukkig ben ik er om hem in toom te houden ;-). Al snel dobberen er 4 dobbers en ga ik in de weer met het klaarmaken van de voor ons klassieke broodjes knakworst. Na verloop van tijd begint één van de dobbers van Henk tekenen van leven te vertonen. De dobber schiet steeds kort onder maar komt gelijk weer boven daarna. Het is een vrij lichte snoekbaarsdobber dus even denken we dat de aasvis misschien nog niet heelmaal dood is. Deze ligt er echter al 20 minuten in, dus dat kan het niet zijn. Na een minuutje houdt het op. Het lijkt er sterk op dat er een baars heeft lopen knabbelen. De voorn is verder niet beschadigd, dus verder vissen dan maar.

Na de lunch en zonder enige aanbeet besluiten we driftend op de wind hetzelfde stuk nog maar eens af te vissen met doodaas. Dit keer gaat Henk achter het roer. Alleen corrigerend met de motor weten we zo lekker rustig ons doodaas achter ons aan te slepen. Op een gegeven moment ligt de boot een beetje raar schuin op het water. Henk wil dit even corrigeren en vraagt mij zijn dobber in de gaten te houden. Ik kijk naar de plek waar ik die verwacht en zeg hem dat er helemaal geen dobber is. In die 2 seconden wat wij met elkaar aan het praten waren is die er snel vandoor gegaan. Henk wacht even, maakt contact en zet de haak. Een klein snoekje van 62cm had aasvis van Henk gevonden. Na snel onthaken mocht ook deze vis weer snel zwemmen. Een foto was niet nodig.

We besluiten het laatste uurtje weer te gaan trollen, want het doodaas brengt ook niet wat we er van verwachten. Helaas weten we op deze manier ook niks meer te vangen en om 16:00 leggen we weer aan in de haven. Met in totaal 5 vissen was het niet een topdag qua vangsten, maar vooral de ochtend had lekker wat actie. Met een lekker zonnetje was het een heerlijke visdag, dus mij hoor je niet klagen. Henk bedankt voor de leuke dag, eens kijken of we dat dit seizoen nog een keer kunnen doen.