Na 2 minder succesvolle sessies op de Neder-Rijn (witwis) en de IJssel (barbeel) wilde ik wel weer eens terug naar ‘mijn’ nieuw ontdekte zeeltstek. Een maand geleden ben ik daar voor het eerst geweest en toen ving ik gelijk 2 stuks + nog een partijtje brasems en voorn. Zo gezegd zo gedaan en om 7:00 was ik ter plaatse. Het is een prachtige kruising tussen twee weteringen met plompebladeren, een overhangende boom en een brug. Het water stroomt heel licht en is alweer een stuk helderder dan een maand geleden. Aan de andere kant van de brug zat (of lag) een karpervisser, maar er was nog ruimte zat om te vissen zonder elkaar tot last te zijn. Hoofddoel van vandaag is zeelt, maar alle andere hongerige vissen zijn ook van harte welkom.

Net als de vorige keer was het plan om met 2 hengels te gaan vissen. Één op de statische methode met een inline lood montage. Bij deze hengel geen voerplek, behalve een pva zakje met met 4mm pellets en gecrushte boilies. Deze hengel lag binnen 15 minuten in het water waarna ik begon met opbouwen van de tweede hengel: de method feeder. Het methodvoer bestond uit 2 soorten sonubaits: ‘Hemp and Hali Crush’ en ‘Supercrush Green’. Dit voer had ik thuis al bevochtigd met het kookvocht van de gekiemde hennep wat ik er ook doorheen zat. Om het af te maken nog een paar handjes 4mm pellets. Na een korfje of 6 gevoerd te hebben kon het wachten beginnen. De statische hengel gaf af en toe wel wat piepjes, maar het zette allemaal niet echt lekker door. Op de method bleef het erg rustig, dus bracht ik regelmatig voer om op die manier de vis te activeren.

Tegen 8:00 plotseling uit het niets een volle fluiter op de statische hengel. De vis had zichzelf al gehaakt en ik voelde gelijk al dat dit zeker geen brasem kon zijn. Na een mooi gevecht, wat vooral vlak voor de kant nog spannend was ivm het riet wat al flink begint te groeien, kon ik deze mooi zeelt van precies 50cm landen.

Ja, tis lastig met de zelfontspanner en dan ook nog de vingertjes niet voor de vis houden. Het is me helaas niet helemaal gelukt 😉

Na opnieuw beazen de hengel snel weer in de steun en verder vissen. Het weer was prachtig met een lekker zonnetje. Het waaide wel aardig, maar ik zat precies een beetje uit de wind. Gelukkig maar, want qua aanbeten bleef het heel rustig. Met de methodfeeder bleef ik bijvoeren en af en toe voerde ik een aaswissel door. Vlak voor 9:30 besloot ik maar eens over te stappen op het oude vertrouwde mais. Twee korreltjes op de hair en gaan met die banaan. Een goede keus, want nog geen 5 minuten later een paar zachte tikjes en een terugvallende top. Ook deze vis had zichzelf keurig gehaakt en ook nu was duidelijk dat het zeker geen brasem was. De vis zwom hard naar links en even dacht ik aan karper, maar al snel voelde ik het kenmerkende bonken van een zeelt. Voor de kant gaf de vis nog een paar keer goed partij, maar daarna mocht ik ook deze vis verwelkomen in mijn ruime o zo comfortabele landingsnet. Deze was 46 cm. De vis leek groter, maar dat komt vooral omdat ie erg hoog is. Ook weer een mooi vol exemplaar.

Op zich weinig actie, maar twee mooie zeelten ruim voor het einde van de ochtend: daar ben ik heel tevreden mee. Dat smaakt naar meer. Dat meer kwam echter niet. De met de methodfeeder aangelegde voerplek trok op één of andere manier geen vis aan. Ik bleef voeren en af en toe een aaswissel uitvoeren, maar er was geen enkele actie te bespeuren. Tegen het einde van de ochtend ging de karpervisser weg en hij kwam nog even een praatje maken. Hij had de avond van tevoren alleen een brasem gevangen en verder niks. Hij was ook erg verbaast over de passiviteit van de witvis waar ie normaal meer ‘last’ van had. Een witvisser die kennelijk een eind verderop gezeten had fietste langs en maakte ook even een praatje. Hij had met wormen en maden zitten vissen, maar hij had slechts 2 voorntjes gevangen. Al met al heb ik het tot nu toe nog helemaal niet zo slecht gedaan dus! Na de middag kreeg ik op de statische hengel nog een aantal plaag aanbeetjes. Ongeveer 10 minuten lang ging de waker lichtjes op en neer en af en toe kreeg ik een piepje, maar doorzetten was er niet bij. Wellicht voorzichtige zeelt? Dat kunnen immers enorme treuzelaars zijn.

Maar wat ga je doen als je niks vangt? Juist dan ga je om je heen kijken. En in mijn geval ga je dan ook fotograferen. Dus hieronder een paar fijne sfeerplaatjes.

Tegen 14:00 begon ik er langzaam aan te denken om op te gaan ruimen. Het zag er niet naar uit dat er nog veel vis de kant op ging komen. Echter om 14:15 toch weer een paar tikken op de methodfeeder en hangen. Ik voelde gelijk dat het weer om een zeelt ging door het kenmerkende gebonk. Deze vis was het sterkst van de tot nu toe gehaakte vissen, maar ik kwam gelukkig niet echt in de problemen. Deze was 53 cm, de grootste van de dag.

Na deze vis viel het weer helemaal dood en om 15:30 ben ik de boel dan echt gaan inpakken. Tijdens het opruimen kreeg ik nog vispas controle van een wat oudere (55+) zeer gezette heer. Ik zat onderaan een dijkje en om hem tegemoet te komen liep ik naar boven. Echter was hij zelf ook aan de afdaling begonnen en gleed hij uit. Door het nogal ronde postuur van de beste man kon hij niet meer overeind komen en moest ie op handen en voeten naar boven kruipen alwaar ik hem met enige pijn en moeite weer overeind kon helpen. Het was op zich lachwekkend, maar ook wel erg sneu voor deze BOA.

Resumerend: gezien het aantal visuren is de vangst slecht te noemen. Drie zeelten in één sessie echter is voor mij een groot succes. Het gebrek aan actie is volledig te wijten aan de totale inactiviteit van de brasems. Ik had verwacht veel van deze vissen te vangen met af en toe een zeelt, maar het werd dus alleen af en toe een zeelt. Al met al ben ik best tevreden met 5 zeelten in 2 zeeltsessies